8 objawów, które powinny skłonić cię do wizyty u lekarza. Często błędnie używany określenia rak mózgu, jednak w przypadku guzów nie mamy do czynienia z rakiem. Schorzenia mózgu o podłożu nowotworowym mogą dotyczyć różnych płatów mózgu i dawać bardzo zróżnicowane objawy, które dotyczą zarówno miejsca rozwoju guza, jak
Rak gardła to choroba, której leczenie wymaga współpracy laryngologa i onkologa. Dopiero po badaniu przedmiotowym i zinterpretowaniu wyników badań histopatologicznych, lekarz może podjąć decyzję o dalszym postępowaniu. Sprawdź, jakie badania przeprowadza się w celu zdiagnozowania raka gardła, jak wygląda leczenie tego typu nowotworu i którzy pacjenci rokują najlepiej. Rak gardła to choroba, której leczenie wymaga współpracy laryngologa i onkologa Leczenie raka gardła obejmuje farmakoterapię, radioterapię, chemioterapię, a także zabiegi operacyjne, które polegają na wycięciu części, a nawet całości gardła wraz z guzem nowotworowym. W skrajnych przypadkach możliwe jest jedynie leczenie paliatywne. Decyzję, która metoda leczenia jest najlepsza dla pacjenta, podejmuje lekarz po analizie wyników badań. Rak gardła - diagnostyka W przypadku podejrzenia raka gardła lekarz w pierwszej kolejności wykonuje badanie endoskopowe. Inną metodą badania może być laryngoskopia, czyli dokładne badanie całego aparatu głosowego. W przypadku stwierdzenia nieprawidłowości, lekarz pobiera wycinki tkanki nowotworowej do biopsji. Ostateczne rozpoznanie stawia się bowiem w oparciu o badanie histopatologiczne. Pomocne są także badania obrazowe, takie jak RTG, tomografia komputerowa (CT), rezonans magnetyczny (MRI) oraz pozytonowa emisyjna tomografia komputerowa (PET). Rak gardła - rokowania Najlepsze rokowania mają pacjenci, u których rozpoznano chorobę we wczesnym stadium rozwoju. Wczesne postaci choroby dają 90% przeżycie 5 lat od momentu rozpoznania. Jednak chorych bardzo rzadko niepokoją pierwsze objawy raka gardła, ponieważ są podobne do zwykłej infekcji układu oddechowego. Dlatego najczęściej chorobę diagnozuje się w zaawansowanym stadium. Wówczas najlepiej rokują pacjenci z rakiem części ustnej gardła. W ciągu 5 lat od rozpoznania choroby przeżywa ok. 70 proc. chorych. W przypadku nowotworu jamy nosowo-gardłowej rokowania nie są korzystne. Jak pokazuje doświadczenie lekarzy, większość osób, u których zdiagnozowano ten typ raka gardła, umiera w ciągu 5 lat od rozpoznania choroby. Jednak do najgorzej rokujących nowotworów nie tylko gardła, lecz także głowy i szyi, należy rak krtaniowej części gardła. Jak wynika z badań, w ciągu 5 lat od momentu rozpoznania, przeżywa jedynie co piąty pacjent. Rak gardła - leczenie Możliwości leczenia zależą od wielu czynników, takich jak stadium zaawansowania choroby, położenie guza, wieku chorego i innych chorób, z którymi się zmaga. Farmakoterapia W przypadku zdiagnozowania raka gardła najczęściej stosuje się Cetuksymab (Erbitux), który hamuje rozrost komórek nowotworowych. Zwykle jest on kojarzony z radioterapią (w zaawansowanym stadium choroby) i chemioterapią (w chorobie nawracającej i/lub z przerzutami). Radioterapia We wczesnym stadium choroby pomocna może być radioterapia. W zaawansowanym stadium choroby radioterapia może być połączona z chemioterapią i leczeniem chirurgicznym. Mikrolaryngoskopia Zmiany nowotworowe, które są ograniczone do powierzchni gardła lub strun głosowych, mogą być usunięte podczas operacji endoskopowej, przy pomocy konwencjonalnych narzędzi mikrochirurgicznych (kleszczyki) lub przy pomocy promienia lasera CO2. Laryngektomia W przypadku mniejszych guzów umiejscowionych w dolnej części gardła, lekarz może zastosować laryngektomię - zabieg polegający na częściowym lub całkowitym wycięciu krtani. Po zabiegu większość pacjentów zachowuje zdolność mówienia i oddychania. W skrajnych przypadkach konieczne jest usunięcie całej krtani. Wtedy tchawica zostaje połączona z otworem w gardle, aby umożliwić pacjentowi oddychanie. Tylko u nielicznych pacjentów konieczne jest usunięcie części lub całości gardła (pharyngectomy). Chirurgiczne usunięcie całego gardła zazwyczaj obejmuje usunięcie strun głosowych. Podczas operacji lekarz przebudowuje lub odtwarza gardło w celu ułatwienia przełykania.
Rak szyjki macicy stanowi 95 proc. wszystkich nowotworów złośliwych szyjki macicy. W Polsce stwierdza się rocznie około 4500 nowych zachorowań. Czynnikami sprzyjającymi rozwojowi choroby jest przede wszystkim wcześnie rozpoczęte życie płciowe (przed 20. rokiem życia) oraz duża liczba partnerów seksualnych.
Ekspert medyczny artykułu Nowe publikacje Rak gardła: kto jest zagrożony, typowe objawy, metody leczenia хCała zawartość iLive jest sprawdzana medycznie lub sprawdzana pod względem faktycznym, aby zapewnić jak największą dokładność faktyczną. Mamy ścisłe wytyczne dotyczące pozyskiwania i tylko linki do renomowanych serwisów medialnych, akademickich instytucji badawczych i, o ile to możliwe, recenzowanych badań medycznych. Zauważ, że liczby w nawiasach ([1], [2] itd.) Są linkami do tych badań, które można kliknąć. Jeśli uważasz, że któraś z naszych treści jest niedokładna, nieaktualna lub w inny sposób wątpliwa, wybierz ją i naciśnij Ctrl + Enter. Epidemiologia Przyczyny Objawy Formularze Komplikacje i konsekwencje Diagnostyka Leczenie Z kim się skontaktować? Zapobieganie Prognoza Chociaż nazwa „gardło” w anatomii nie pojawia się, a termin „gardło gardłowe” jest stosowany w medycynie, rak gardła lub krtani jest rozpoznawany, gdy złośliwe nowotwory tworzą się w gardle i krtani. Epidemiologia Dane wykorzystywane przez statystyki dotyczące raka mogą mieć pewne różnice. Zgodnie z jedną informacją, guzy krtaniowo-gardłowe stanowią około 4% przypadków, według innych danych, do 12-15%. Według American Cancer Society, rak więzadła gardła rozpoznaje się w 25-28% przypadków klinicznych, a 90-95% nowotworów to rak płaskonabłonkowy. W Europie co roku zgłaszanych jest prawie 50 tysięcy nowych przypadków tej choroby. Główna kategoria wiekowa wynosi od 45 do 65 lat, chociaż według Międzynarodowej Klasyfikacji Raka Dzieci (ICCC) można wykryć raka gardła dziecka, a najczęściej jest to mięśniakomięsak prążkowany. U mężczyzn rak gardła występuje pięć do siedmiu razy częściej niż u kobiet. National Cancer Registry of Ukraine stwierdza, że rak krtaniowo-gardłowy stanowi nieco ponad 5% onkodiagnostyki na 100 tysięcy mieszkańców (dla porównania: w krajach skandynawskich odsetek ten wynosi 1,4%). U 43% pacjentów z onkologią krtani i gardła oczekiwana długość życia nie przekracza 12-15 miesięcy. Dlatego nie ma sensu zadawać pytania - czy umierają na raka gardła? [1], [2], [3], [4], [5], [6], [7], [8], [9] Przyczyny rak gardła Specyficzne przyczyny raka krtani i gardła są nieznane, więcej szczegółów - Przyczyny raka A patogeneza nowotworu złośliwego polega na mutacjach DNA (błędna replikacja) w komórkach wyściełających krtaniowo-gardło tkanek, ze wzrostem tworzenia się enzymu polimerazy PARP-1 (poli-ADP-ryboza typu 1). W rezultacie rozpoczyna się zwiększona niekontrolowana proliferacja i wzrost tkanek, które tworzą nietypowe ognisko, czyli strukturalnie nieprawidłowe komórki (które tworzą sam nowotwór). Jednocześnie translokacja czynnika indukującego apoptozę (AIF) z mitochondriów do jądra zachodzi w komórkach, a także zubożenie koenzymu reakcji redoks (NAD), co prowadzi do śmierci komórki. Lekarze określają czynniki ryzyka dla onkologii krtani i gardła, takie jak palenie; nadużywanie alkoholu; narażenie na zanieczyszczenia powietrza (azbest, ołów, nikiel, kwas siarkowy, formaldehyd itp.); GERD (choroba refluksowa przełyku); wirus opryszczki typu IV (wirus Epsteina-Barra). Zwiększa ryzyko raka krtani i gardła - wirusa ludzkiego brodawczaka przenoszonego przez człowieka, który może być zainfekowany przez seks oralny - z rozwojem brodawczaków krtani lub fałdów głosowych. Onkogenne typy HPV są niebezpieczne (31, 33, 35, 39, 45, 51, 52, 56, 58, 59, 66, 68, 73). Według ekspertów American Cancer Society, w 60% przypadków rak gardła u osób niepalących jest związany z zakażeniem tym wirusem. Rak gardła występuje również częściej w przypadku dziedzicznego zespołu Plummer-Vinsona lub genetycznie wywołanej niedokrwistości Fanconiego. Czy ciąża może wywołać raka gardła? Wzrost złośliwych nowotworów tej lokalizacji nie dotyczy procesów indukowanych hormonalnie, a jego etiologiczny związek z ciążą nie został zidentyfikowany (chociaż istnieją receptory hormonów płciowych w tkankach strun głosowych). Postawiono hipotezę, że na tle osłabienia ciążowego układu odpornościowego można aktywować utajony wirus brodawczaka (w tym typy onkogenne). Czy rak gardła jest przenoszony z chorego na zdrowego? Obecnie badania naukowe wykazały, że rak jest chorobą niezakaźną: komórki nowotworowe nie mogą być przenoszone. Oznacza to, że rak nie rozprzestrzenia się jako choroba zakaźna. Tylko opryszczka i wirusy HPV wymienione powyżej są zaraźliwe. [10], [11], [12], [13] Początkowy etap rozwoju złośliwych guzów krtaniowo-gardłowych może przebiegać bezobjawowo. A ogólnie uznane pierwsze objawy raka gardła objawiają się uczuciem dyskomfortu w krtani i gardle oraz zmianą tonu głosu (chrypka lub chrypka). Należy pamiętać, że w przypadku podglottycznej lokalizacji nowotworu ten symptom jest nieobecny, a jeśli guz rozrasta się nad fałdami głosowymi, podczas przełykania występuje ból gardła i ból, a także uczucie ciała obcego w gardle. Dalszy rozwój procesu patologicznego wraz z pojawieniem się nowych oznak pojawia się wraz ze wzrostem stadium choroby, co określa się zgodnie z Międzynarodową Klasyfikacją Raka (TNM). Zatem typowe objawy raka gardła we wczesnych stadiach (stadium I) obejmują nieproduktywny (suchy) napadowy kaszel. Kiedy pojawiają się II i III etap, pacjenci są notowani: ciągłe uczucie śpiączki w gardle i nagły ból, ból głowy i ból ucha; przedłużający się kaszel i trudności w połykaniu; nieznaczna podwyższona temperatura ciała; obrzęk gardła lub szyi; utrata masy ciała i ogólne osłabienie. Jednocześnie stadium III charakteryzuje się dysfonią i afonią z powodu ograniczonej ruchomości krtani, a wizualizacja ujawnia przerzuty. Guz nadal rośnie, a stadium IV - z intensywnym bólem, krwawą plwociną podczas kaszlu, zadyszką, ciężką dysfagią, cuchnącym oddechem i wzrostem regionalnych węzłów chłonnych, z przerzutami (w tym odległymi) - uważa się za napędzaną formę choroby. Przydatne informacje również w materiale - Objawy raka gardła Formularze W onkologii rozróżnia się następujące typy nowotworów złośliwych dolnej części gardła: obszar zavistnevidnoy, fałd kulawy, rak gardła tylnego (gardło) i pierścień gardłowy limfadenoidalny. Czytaj więcej - Nowotwory złośliwe gardła A rak krtani - części gardła od nasady języka do tchawicy - wyróżnia się lokalizacją fałdów głosowych na guzie lub raku więzadeł gardła (w tym fałszywie lub przedsionkowo), guzach pod- lub ponadkręgowych (w 70% przypadków), jak również w epiglotis ( chrząstka nagłośniowa). Czytaj także - Rak krtani - Klasyfikacja Ponadto nowotwory migdałków gardłowych lub podniebiennych - rak migdałków - są wymienione jako rak gardła. Jeśli guz rozwinie się do wewnątrz, z naciekiem do struktur krtaniowo-gardłowej, rozpoznaje się endofityczny rak krtaniowo-gardłowy, jeśli następuje proliferacja tkanki w kierunku światła dróg oddechowych - egzofityczna (52%). Często jest ich kombinacja. W zależności od histologii różnią się: - rak płaskonabłonkowy gardła - rogowaciejący, nie zrogowaciały i wysoce zróżnicowany rak płaskonabłonkowy - główny typ nowotworu u dorosłych pacjentów; - gruczolakorak lub rak gruczołowy; - nabłoniak limfatyczny (guz Schminke), powstały w tkankach migdałków gardłowych. Najczęstszym typem nowotworów gardła u dzieci jest nowotwór złośliwy w tkance mięśniowej ścian gardła i krtani - mięśniakomięsak prążkowany. [14], [15] Komplikacje i konsekwencje Wśród powikłań i konsekwencji nowotworów krtaniowo-gardłowych eksperci zauważają: poważne problemy z oddychaniem aż do uporczywego zwężenia światła krtani; naruszenie unerwienia krtani wraz z rozwojem jej paraliżu; przerzuty do węzłów chłonnych tchawicy, bramek płucnych, szyjnego układu limfatycznego - z cofaniem się do bardziej odległych struktur. Posiadanie wspólnego czynnika ryzyka w postaci palenia zwiększa prawdopodobieństwo rozwoju raka płuc i gardła jednocześnie lub kolejno. Dlatego pacjenci z rakiem krtani i gardła powinni być poddawani regularnym prześwietleniom klatki piersiowej lub CT w celu wczesnego wykrywania raka płuc. Według europejskich onkologów nawrót raka gardła w stadium I w ciągu pierwszych trzech lat po rozpoczęciu leczenia wynosi 5–13%, etap II 25–27%, etap III prawie 36%, etap IV 21%. U pacjentów z zaawansowanym rakiem krtani odsetek nawrotów wynosi około 30-50%. Guz migdałków w gardle może zniszczyć ściany naczyń krwionośnych, co objawia się ciężkim krwawieniem; może rosnąć w przylegające narządy, wpływając na anatomiczne struktury czaszki twarzy (zatoki przynosowe) i jej podstawy. [16], [17], [18], [19], [20], [21] Diagnostyka rak gardła W laryngologii diagnostyka onkologiczna złośliwych guzów krtani i krtani przeprowadzana jest w kompleksie. Przede wszystkim potrzebujesz pełnej historii i badań krwi w celu wykrycia markerów nowotworowych dla raka gardła: antygen SCC, CYFRA 21-1, przeciwciała E6 i E7. Zobacz więcej - Badanie krwi na obecność komórek nowotworowych w organizmie Podczas laryngoskopii wykonuje się biopsję (pobiera się próbkę tkanki) - w celu przeprowadzenia badania histologicznego nowotworu. Diagnostyka instrumentalna wykorzystuje promieniowanie rentgenowskie, USG, CT, MRI, a także elektrogottografię i stroboskopię fałdów głosowych. Dokładność diagnozy, a tym samym prawidłowa strategia leczenia powinna, zgodnie z oczekiwaniami, zostać potwierdzona przez diagnozę różnicową, w której laryngologiczne odróżnia się od raka gardła: gruźlicy i kiły krtaniowej; brodawczaki, ziarniniaki lub naczyniaki krtani; dyskeratoza i białaczka skórna błony śluzowej krtani, jak również łagodne pogrubienie (rozrost) w przewlekłej postaci zapalenia (zapalenie krtani); zanikowe lub flegmoniczne zapalenie krtani; mięśniaki i fałdy głosowe; twardzina podgłośniowa itp. Czytaj także - Rak krtani. Diagnostyka Ponadto należy wykluczyć zapalną etiologię obrzęku błony śluzowej gardła i ból krtani. Na przykład, jak odróżnić zapalenie gardła od raka gardła, a także raka gardła od bólu gardła - z oczywistym podobieństwem wielu objawów? W ostrym zapaleniu błony śluzowej gardła - zapaleniu gardła - występuje uczucie pieczenia wewnątrz nosogardzieli, przekrwienie błony śluzowej nosa i uszu (to ostatnie usuwa się kilkoma ruchami połykania); ze swoją przewlekłą postacią śluz spływa z tyłu gardła. W przypadku bólu gardła (zapalenie migdałków) spowodowanego infekcją bakteryjną, gardło (migdałki i łuki podniebienne) to przekrwienie, ropna blaszka często powstaje na błonie śluzowej gardła i gruczołach, aw lacunar quinsy - ropne przekrwienia migdałków. Ponadto lekarze zwracają uwagę na taki niespecyficzny objaw, jak uczucie śpiączki w gardle. I wskazują na przykład na różnicę między śpiączką nerwicową w gardle a rakiem. Częste lub prawie stałe odczuwanie czegoś obcego w gardle (gdy nic tam nie ma) jest znane jako globus pharyngis - objaw występujący w obecności uporczywej nerwicy, zaburzeń emocjonalnych (zwiększony niepokój, fobie) i stanów napięcia nerwowego. Znaczenie diagnostyczne polega na tym, że to uczucie znika po połknięciu pokarmu stałego lub płynu. [22], [23] Z kim się skontaktować? Leczenie rak gardła Głównym pytaniem, które martwi pacjentów, jest to, czy rak gardła można wyleczyć. Zależy to od wielu czynników, w tym lokalizacji i etapu procesu nowotworowego, rodzaju zaangażowanych komórek i ogólnego stanu zdrowia. Onkolodzy wiedzą, co robić w przypadku raka gardła i biorąc pod uwagę te czynniki i możliwe zagrożenia, zalecą leczenie, w tym przede wszystkim radioterapię, która jest szczególnie skuteczna na wczesnym etapie choroby. Wszystkie szczegóły w publikacji - Radioterapia dla raka. W późniejszych etapach napromienianie można łączyć z chemioterapią lub chirurgią. Chemioterapia na raka gardła wykorzystuje leki do eliminacji komórek nowotworowych - cytostatyki: karboplatyna, cisplatyna, paklitaksel, 5-fluorouracyl (fluorouracyl), docetaksel, epirubicyna itp. Więcej informacji - chemioterapia na raka ; więcej na temat stosowania i skutków ubocznych tych środków farmakologicznych - preparaty do chemioterapii Operacja raka gardła, która ogranicza się do powierzchni krtaniowo-gardłowej lub połączeń głosowych, może być endoskopowa - za pomocą lasera. Operacja raka w stadium 0 gardła może obejmować usunięcie fałdów głosowych (usunięcie górnych warstw tkanki na strunach głosowych) lub usunięcie dotkniętych strun głosowych (chordektomia). W przypadku bardziej rozległych guzów stosuje się częściową lub całkowitą laryngektomię - usunięcie części krtani powyżej fałdów głosowych. Po tej operacji konieczne jest wykonanie tracheostomii, w której zainstalowany jest przewód oddechowy. Ale jeśli guz blokuje połykanie, a następnie po usunięciu części zajętego gardła (faryngektomia), instaluje się rurkę gastrostomijną - do przenoszenia pokarmu do żołądka. Ponadto usunięcie węzłów chłonnych, które rozprzestrzeniły się przerzuty; operacja ta jest zwykle wykonywana jednocześnie z resekcją samego guza. W późniejszych etapach operacja jest niemożliwa, dlatego stosuje się radioterapię i chemioterapię. Na etapie choroby, której nie można leczyć, pacjentom zapewnia się paliatywną opiekę medyczną, gdy środki przeciwbólowe i leki są potrzebne do zmniejszenia intensywności innych objawów. Jak leczy się raka gardła w Izraelu, czytaj - Leczenie raka w Izraelu Alternatywne leczenie Brak alternatywnego leczenia, przede wszystkim popularnego leczenia, nie eliminuje raka gardła. Jednak niektóre dodatkowe, to znaczy pomoce, mogą zapewnić pacjentom pewną pomoc. Wodorowęglan sodu lub soda oczyszczona do raka gardła według Neumyvakin alkalizuje nowotwory o niższym pH w porównaniu ze zdrowymi tkankami. I rzeczywiście, spowodowane przyjmowaniem sody (dwa razy dziennie na szklankę roztworu - pół łyżeczki na 200 ml wody, pół godziny przed lub godzinę po jedzeniu), pH poprawia terapeutyczną skuteczność cytostatyków i chroni organizm pacjentów z rakiem przed ich toksycznymi działaniami niepożądanymi. Ponadto, in vitro stwierdzono, że poprzez zwiększenie pH guza wodorowęglan sodu utrudnia mu wzrost i rozprzestrzenianie się komórek nowotworowych. Oczywiste jest, że witamina C, która należy do przeciwutleniaczy, a cytryny są tak bogate, pomaga wzmocnić odporność pacjentów, osłabioną przez chemioterapię. Ponadto skórka cytryny zawiera cały zestaw związków fenolowych. A te fitofenole, jak pokazują badania z ostatnich lat, mają wielki potencjał terapeutyczny w przypadku chorób związanych z działaniem wolnych rodników i mutacji DNA komórkowego. Jak wziąć cytrynę na raka gardła? Skórka jest usuwana z dokładnie umytych owoców drobną tarką, sok wyciska się z miazgi; skórka, sok i miód są mieszane w równych proporcjach lub 2: 1. Możesz wziąć tę mieszankę w łyżeczce dziennie (nie pijąc) lub włożyć szklankę wody (i za pomocą drinka). Jeden „ale”: po tym trzeba wypłukać usta, ponieważ sok z cytryny psuje szkliwo zębów. Leki homeopatyczne nie są przeznaczone do leczenia raka i homeopatii, ale zalecają dodatkowe środki: Hepar Sulphur (200), Nitric Acid (30), Hydrastis Canadensis (200), Thuja, Kali Muriaticum, Mercurius Cyanatus. Nalewka z cuchnącej wydzieliny gruczołów tizonia bobrów, którymi wyznaczają swoje terytorium, zawiera kwas salicylowy, alkaloid nufaraminę i steroidy. Wcześniej nalewka z bobra jet była stosowana w leczeniu napadów padaczkowych i padaczkowych, w przypadku zaburzeń miesiączkowania, bezsenności, bólów głowy i jako środek uspokajający. W XIX wieku ta nalewka była sprzedawana w aptekach i zalecana do uszu i zębów, kolki i dny. Dzisiaj ten lek jest stosowany tylko przez homeopatów. Onkolodzy nie wyznaczają antybiotykowego stymulatora Dorogowa ani frakcji ASD w raku gardła, ponieważ nie jest to środek przeciwnowotworowy, ale podzielony na frakcje i skondensowany sublimat mączki mięsno-kostnej, który był stosowany w hodowli zwierząt. W przypadku tego nowotworu można stosować leczenie ziołami (po konsultacji z lekarzem), w szczególności immunoterapię nowotworową z wykorzystaniem roślin adaptogennych. Zbiór ziół z raka gardła obejmuje również rośliny o właściwościach immunostymulujących i zdolność do hamowania patologicznej proliferacji zmutowanych komórek dzięki aktywacji rozszczepiających proteiny enzymów cysteinowych. Jest to ziele figury burdoble (Pulicaria crispa), różnych rodzajów piołunu (gatunek Artemisia), wysokiej kalotropii (Calotropis procera), kolokiny (Citrullus colocynthis), czarnuszki (Nigella sativa), słynnej ajurwedyjskiej rośliny ashwagandha (Withania somnifera). Możliwe jest stosowanie przeciwutleniających flawonoidów, kwasów fenolowych i garbników chwastów (Chamerion angustifolium) lub raka tarczycy z gardła: wywar z kwiatów tej rośliny pomaga usuwać wolne rodniki, zmniejsza stan zapalny i zmniejsza ból. Lekarze zalecają picie co najmniej trzech filiżanek zielonej herbaty dziennie. Badania naukowe nad wpływem zielonej herbaty na raka gardła nie są dostępne, ale wyniki laboratoryjne, których wyniki opublikowano w 2003 r. W Folia Histochemica et Cytobiologica, pokazują, że 3-galusan epigallokatechiny zielonej herbaty hamuje wzrost komórek nowotworowych. Kolejne badania (ich wyniki opublikowano w 2009 r. W Archives of Pharmaceutical Research) potwierdzają ten efekt. [24], [25], [26] Odżywianie i dieta na raka gardła Leczenie raka gardła ma skutki uboczne, w tym utratę masy ciała, niedokrwistość, zmęczenie, nudności, biegunkę lub zaparcia, dlatego należy przestrzegać ogólnych zasad diety raka : odżywianie powinno być wysokokaloryczne, bogate w białko i pierwiastki śladowe. Być może będziesz musiał użyć rurki gastrostomijnej do jedzenia przez jakiś czas. W takich przypadkach pacjent i jego krewni powinni wiedzieć, że podczas raka gardła nie można jeść pikantnych, tłustych, twardych i smażonych potraw; warzywa i owoce w ich surowej postaci; ostre sery i kiełbaski; chleb pełnoziarnisty; dania bardzo gorące lub bardzo schłodzone; alkohol, kwaśne soki i woda sodowa. Taka dieta nazywana jest miękką i obejmuje puree zupy i buliony, gotowane płatki śniadaniowe, twaróg i śmietanę, jogurt i masło, olej roślinny, gotowane na parze lub gotowane (i puree) warzywa i owoce. Dozwolone są delikatne dania mięsne i rybne, gotowane i rozdrobnione kurczaki oraz inny niskotłuszczowy drób. Eksperci radzą usiąść prosto podczas jedzenia i nie przechylać głowy do przodu: ułatwia to proces połykania i może zmniejszyć obciążenie gardła. Płyn można wypić przez słomkę. [27], [28], [29], [30], [31], [32], [33], [34] Zapobieganie Lepiej zapobiegać niż leczyć każdą chorobę. Jednak nie ma sprawdzonego sposobu zapobiegania rakowi gardła. Aby jednak zmniejszyć ryzyko jego rozwoju, należy unikać wszystkich znanych czynników rakotwórczych (przede wszystkim palenia); dobrze się odżywiają, dając pierwszeństwo pożywieniu pochodzenia roślinnego; wzmocnić układ odpornościowy; chronić przed zakażeniem HPV. [35], [36], [37], [38], [39], [40], [41] Prognoza Przeżycie zależy od stadium raka i obszaru dotkniętego chorobą. Wczesna diagnoza - na etapie I - i leczenie umożliwiają przynajmniej pięć lat życia, 85% pacjentów. Rokowanie przeżycia w ciągu pięciu lat zmniejsza się w III etapie do 30–32% pacjentów, a na ostatnim etapie perspektywy są bardzo niekorzystne. [42], [43], [44], [45], [46], [47], [48], [49], [50], [51], [52], [53] Translation Disclaimer: The original language of this article is Russian. For the convenience of users of the iLive portal who do not speak Russian, this article has been translated into the current language, but has not yet been verified by a native speaker who has the necessary qualifications for this. In this regard, we warn you that the translation of this article may be incorrect, may contain lexical, syntactic and grammatical errors. Rozpoznanie stawiane jest po wykonaniu biopsji zmiany. Leczenie raka nosogardła polega na stosowaniu chemioradioterapii. Rokowania co do 5-letniego przeżycia pacjentów są stosunkowo dobre. Zobacz także: Rak tarczycy. Jak skutecznie go leczyć? Jak wygląda rak gardła? Przyczyny, objawy oraz leczenie. Krtań – narząd mowy, badanie W Polsce rozpoznaje się rocznie około 1300 nowych przypadków raka przełyku, co oznacza, że jest to dość rzadko występujący nowotwór. Najczęstsze typy histologiczne to rak płaskonabłonkowy przełyku oraz gruczolakorak. Częstość zachorowań na gruczolakoraka przełyku rośnie, a mężczyźni chorują znacząco częściej niż kobiety. Rak przełyku to nowotwór, który cechuje się złym rokowaniem, a jego leczenie jest trudne. Poniższy artykuł zawiera informacje na temat przyczyn, objawów oraz metod leczenia raka przełyku. Do głównych przyczyn i czynników ryzyka mających wpływ na podwyższone ryzyko rozwoju raka przełyku należą palenie tytoniu i spożywanie wysokoprocentowego alkoholu. Do czynników zwiększonego ryzyka zaliczamy również: otyłość (w przypadku raka gruczołowego przełyku) długotrwałe zapalenie błony śluzowej przełyku, achlazja, zapalenie zanikowe języka i przełyku przełyk Barretta przebyte oparzenie przełyku substancjami chemicznymi narażenie zawodowe na produkty wulkanizacji, azbest i pyły metali czynniki dietetyczne – niedobory witamin i mikroelementów, częste spożywania gorących i marynowanych pokarmów Objawy raka przełyku Wczesne objawy raka przełyku mają najczęściej charakter niespecyficzny i przypominają chorobę refluksową. W przebiegu nowotworu dochodzi najczęściej do stopniowego zwężania światła przełyku powodującego utrudnienie w przełykaniu pokarmów stałych, a później również płynów (dysfagia). Nowotwór złośliwy przełyku szerzy się najczęściej miejscowo, naciekając sąsiadujące narządy i zajmując regionalne węzły chłonne – w obrębie śródpiersia i nadbrzusza. zaburzenia połykania, uczucie przeszkody w przełyku nudności i wymioty spadek masy ciała, utrata apetytu ból w klatce piersiowej i nadbrzuszu postępujące wyniszczenie krwawienie z przewodu pokarmowego Podejrzenie raka przełyku – diagnostyka U Pacjenta zgłaszającego wspomniane objawy zaleca się diagnostykę za pomocą badania endoskopowego oraz badania radiologicznego przełyku i żołądka. W ustaleniu stopnia klinicznego zaawansowania choroby pomocna może być ultrasonografia endoskopowa, która umożliwia ocenę głębokości nacieku nowotworowego ściany przełyku. W badaniu endoskopowym rak przełyku może mieć wygląd guza lub owrzodzenia w świetle przełyku. Wykryta zmiana wymaga pobrania wycinków do badania histopatologicznego. Badanie radiologiczne przełyku polega na doustnym podaniu kontrastu i obserwowaniu pasażu w przełyku i żołądku. Nowotwór złośliwy przełyku – leczenie Leczenie pacjentów z rakiem przełyku powinno odbywać się w wyspecjalizowanych ośrodkach z dużym doświadczeniem oraz być prowadzone przez wielodyscyplinarny zespół specjalistów. Kluczowe znaczenie – oprócz stopnia zaawansowania choroby i jej lokalizacji – mają ogólny stan sprawności chorego i jego odżywienia oraz choroby współistniejące. Te czynniki decydują o możliwości zastosowania leczenia o charakterze radykalnym (zabieg operacyjny lub radiochemioterapia). U Pacjentów z rakiem przełyku in situ oraz zmianami ograniczonymi do błony śluzowej można zastosować miejscową resekcję endoskopową. Zmiany nowotworowe o wyższym stopniu zaawansowania (wykraczające poza błonę śluzową) stanowią wskazania do leczenia operacyjnego. W niektórych przypadkach stosuje się przedoperacyjną chemioradioterapię. U Pacjentów nie kwalifikujących się do zabiegu chirurgicznego zaleca się zastosowanie radykalnej chemioradioterapii. Celem leczenia paliatywnego w nieoperacyjnym bądź rozsianym raku przełyku jest umożliwienie odżywiania naturalną drogą, zwolnienie postępu choroby oraz poprawa jakości życia. W celu udrożnienia przełyku można zastosować protezowanie, laserowe udrażnianie przełyku lub brachyterapię śródprzełykową. Skuteczność paliatywnej chemioterapii jest większa u chorych na raka gruczołowego przełyku, jednak nie wiąże się z istotnym wydłużeniem czasu całkowitego przeżycia pacjentów. W niektórych przypadkach zaawansowanego raka przełyku konieczne może być założenie odżywczej gastrostomii lub jejunostomii. Możliwe jest również prowadzenie żywienia pozajelitowego. Rak tarczycy jest najczęściej występującym nowotworem układu dokrewnego (inaczej wewnątrzwydzielniczego lub hormonalnego). W Polsce obserwuje się każdego roku około 2500 nowych zachorowań na raka tarczycy. Kobiety chorują 3–5 razy częściej niż mężczyźni. Najczęściej choroba pojawia się około 40.–50. roku życia. Rak gardła jest kojarzony ze skutkiem palenia papierosów, nadużywania alkoholu, oraz ekspozycji na szkodliwe substancje, takie jak azbest. Nowotwór gardła może rozwinąć się w jego dowolnej części anatomicznej. Objawy raka gardła długo pozostają niespecyficzne, dlatego stosunkowo rzadko wykrywa się ten typ nowotworu w początkowym charakteryzuje się rak gardła? Rak gardła to dość częsty typ nowotworu, który może powstać w dowolnej części anatomicznej gardła - skomplikowanej struktury złożonej z trzech możliwych do wyodrębnienia części: nosogardła, gardła środkowego oraz gardła dolnego (części krtaniowej). Wśród warstw budujących gardło można wymienić błonę śluzową, mięśniową oraz warstwę powięziową. Jeśli komórki zaczynają nieprawidłowo wzrastać i mnożyć się, rozwija się rak gardła. Nie wszystkie nowotwory gardła dają takie same objawy. Niektóre z nich wzrastają szybciej lub skutkują przerzutami, inne rozwijają się powoli i są dość późno diagnozowane. Trudno jest też mówić o zbiorczym rokowaniu. Najgorzej rokuje zazwyczaj rak części krtaniowej gardła, z kolei rak części nosowej wiąże się na ogół z optymistycznymi 10 proc. wszystkich nowotworów głowy i szyi wśród polskich pacjentów to rak gardła środkowego. Nowotwór może rozwinąć się na migdałkach, podniebieniu miękkim, nasadzie języka, tylnej ścianie gardła, gruczołach ślinowych. 90 proc. raków gardła środkowego to tak zwane raki płaskonabłonkowe o średnim lub niskim stopniu zróżnicowania od tkanek wyjściowych. Grupą, która najczęściej choruje są młodzi dorośli, choć jeszcze niedawno były to osoby w średnim wieku, palące nałogowo papierosy i nadużywające alkoholu. Również w gardle dolnym rozwija się 10 proc. nowotworów układu oddechowo - pokarmowego. Nowotwory zlokalizowane w gardle tylnym charakteryzuje dużo niższa przeżywalność, a średnia wieku diagnozowanych pacjentów wynosi 60 środkowo - wschodniej Azji oraz południowych Chinach występuje nowotwór części nosowej gardła. Nie odnotowuje się przypadków tego typu raka gardła w gardła - przyczyny chorobyRak gardła rozwija się często pod wpływem dobrze poznanych i określonych czynników ryzyka. Należą do nich znane od dawna lub niedawno udowodnione:Palenie papierosów lub żucie tytoniu. Nadużywanie alkoholu. Kontakt z azbestem, niklem, oparami kwasu siarkowego. Zakażenie wirusem HPV. Wirus brodawczaka ludzkiego należy do najbardziej rozpowszechnionych patogenów. Wirus przenosi się drogą płciową, podczas współżycia. Niektóre jego odmiany są zupełnie niegroźne, inne odpowiadają za kłykciny kończyste, nieestetyczne wyrostki na narządach płciowych. Jeszcze inna odmiana wirusa zwiększa ryzyko raka szyjki macicy. Niedawno okazało się jednak, że nowotwór gardła także ma związek z zakażeniem HPV. Wirus wykazuje zdolność przenikania do nabłonka wyścielającego układ oddechowy. Zagnieżdżony w gardle, może spowodować powstanie brodawek w jamie ustnej, na ścianie gardła, w krtani. Niektóre odmiany wirusa (typ 16 i 18) wykazują jednak działanie onkogenne. Nowotwór gardła spowodowany obecnością wirusa HPV umiejscawia się głównie w tylnej części jamy ustnej i gardła. Nikotyna niszczy nie tylko zdrowie, ale też wygląd! Jak rzuc... Objawy raka gardłaRak gardła rozwija się w różnym tempie. Także objawy raka gardła przybierają różne postaci. Rak gardła w części ustnej stosunkowo szybko rośnie, daje też wczesne przerzuty do węzłów chłonnych, nawet oddalonych. Rak krtani nacieka na sąsiadujące z nim struktury (głównie krtań) i charakteryzuje się przerzutami do lokalnych raka gardła często przypominają zwykłą, choć długo trwającą infekcję dróg oddechowych. Dlatego choroba często bywa bagatelizowana i co za tym idzie, wykrywana późno. Nowotwór gardła może wiązać się z następującymi objawami:Uczucie zatkanego nosa. Chrypka i zmiana głosu. Trudności w oddychaniu przez nos. Krwawienia z nosa. Uczucie obecności ciała obcego tyłu gardła. Trudności w przełykaniu, zatykanie się jednego ucha przy przełykaniu. Nawracające bóle ucha. Zgrubienie na szyi. Bóle gardła (w tym nietypowe, np. jednostronny ból gardła promieniujący do ucha). Powiększenie węzłów chłonnych. Nieprzyjemny zapach z ust. Problemy z oddychaniem. Uporczywy kaszel. Na dalszym etapie choroby pacjent traci masę ciała z niewyjaśnionych przyczyn (apetyt jest niezmieniony). W tym momencie najczęściej objawy nowotworu gardła zaczynają budzić podejrzenia, a po zebraniu szczegółowego wywiadu lekarz kieruje pacjenta na dalszą diagnostykę. 10 objawów, które mogą wskazywać na nowotwór! Sprawdź! Jak diagnozuje się raka gardła?Rak gardła diagnozowany jest wstępnie podczas drobiazgowego badania laryngologicznego. Lekarz, używając przyrządów do oględzin wszystkich części gardła, szuka potencjalnego ogniska choroby. Jeśli uda się je namierzyć, można pobrać wycinek do badania histopatologicznego lub częściej, wyciek z błony śluzowej. Na podstawie oceny patologa stwierdza się, czy zmiana ma charakter nowotworowy, a jeśli tak, jaki jest to typ pobrać materiał do badania, stosuje się różne typy biopsji. Chirurgiczna polega na usunięciu części lub całości zmienionych tkanek. Biopsja cienkoigłowa wykorzystuje specjalną igłę i strzykawkę, natomiast laryngoskopowa wykonywana jest przy zastosowaniu endoskopu. Jeśli węzły chłonne ponad obojczykami i na szyi są powiększone, również wykonuje się biopsję. Typ badania zależy w dużej mierze od umiejscowienia udział w diagnostyce raka gardła mają także badania obrazowe - tomografia komputerowa, coraz szerzej wykorzystywana pozytonowa tomografia emisyjna, prześwietlenia rentgenowskie czy rezonans raka gardłaRak gardła podlega leczeniu różnymi technikami, w zależności od stopnia zaawansowania choroby. Wśród nich znajduje się leczenie chirurgiczne (w tym laserowe lub endoskopowe, gdy zmiany są bardzo mało rozwinięte), radioterapia oraz chemioterapia. Leczenie nowotworów gardła jest dostosowane do potrzeb konkretnego pacjenta. Czasem wiąże się z koniecznością usunięcia sporej części gardła lub utworzeniem tracheostomii - otworu prowadzącego od tchawicy na zewnątrz ciała, który umożliwia oddychanie. Radioterapia stosowana jest w niemal każdym przypadku, czasem jako samodzielna metoda leczenia, częściej jako uzupełnienie zabiegu chirurgicznego. Chemioterapię wdraża się głównie u pacjentów z zaawansowanym stadium raka gardła, w celu zmniejszenia guza przed podjęciem innych form przeczytać też:Rak krtani – przyczyny, objawy, diagnostyka i leczenie Rak płuca – przyczyny, objawy, diagnostyka i leczenieRAK. FAKTY I MITY. Profesor Jacek Jassem o leczeniu nowotworów. Odc. 1: Jak zdrowo żyć, by uniknąć nowotworuPolecane ofertyMateriały promocyjne partnera

Szkliwiak jest nowotworem żuchwy na ogół mało bolesnym i charakteryzującym się powolnym, wieloletnim wzrostem. Czy rak jamy ustnej boli? na początku pojawia się również chrypka i ból gardła, trudności w oddychaniu, duszności w zaawansowanym stadium raka, krwawienie z jamy ustnej. Czy rak jamy ustnej jest wyleczalny?

Rak żołądka jest trzecią przyczyną zgonu z powodu nowotworów w Polsce u mężczyzn i piątą u kobiet. Tym samym – mimo tego, że zdarza się coraz rzadziej – nadal jest poważnym zagrożeniem, którego nie możemy ignorować. Rak żołądka jest nowotworem złośliwym, którego nie leczy się z dużą skutecznością, bo bardzo często odkrywany jest w zaawansowanym stadium. Istnieją dwa podstawowe rodzaje raka żołądka: pierwszy z nich to jelitowy rak żołądka, bardzo często pojawiający się u mężczyzn. Ten rodzaj raka daje lepsze rokowania na przyszłość, niż typ rozlany. Ten pojawia się najczęściej u dość młodych kobiet, a do tego występuje także rodzinnie. Tym samym warto znać historię chorób w naszej rodzinie i mieć świadomość wystąpienia niektórych z nich. Badanie się i zwracanie uwagi na to, co podpowiada nam organizm, jest kluczowe w leczeniu raka żołądka. Więcej: Przyczyny powstawania raka żołądka Rak żołądka zazwyczaj pojawia się częściej w związku z czynnikami środowiskowymi, niż uwarunkowaniami genetycznymi. Jednak musimy pamiętać, że nie do końca udało się ustalić wszystkie przyczyny raka żołądka. Jedno jest pewne, stan przedrakowy bardzo często wywołuje nasza niewłaściwa dieta i styl życia. Czego nie powinniśmy jeść żeby nie dostać raka żołądka? Według badań negatywnie na nasz żołądek wpływają produkty konserwowane, wędzone i dość mocno solone. Co więcej, jeśli prócz złej diety lubimy palić papierosy i nadużywać alkoholu, jesteśmy w grupie ryzyka. Helicobacter pylori Infekcja bakterią także może mieć ogromny wpływ na nasze zdrowie. Okazuje się, że Helicobacter pylori wpływa na przewlekły stan zapalny. Co ten stan wywołuje? Przebudowę nabłonka i powstawanie nowotworu. Objawy nowotworu żołądka Nie da się ukryć, że pierwsze objawy są bardzo łatwe do przeoczenia. Zwykle mylimy je ze standardowymi i przejściowymi problemami żołądkowymi. W tym wypadku bardzo dobrym wskaźnikiem jest czas – jeśli objawy bólowe utrzymują się powyżej 2 tygodni, to warto wykonać gastroskopię i odkryć nasz problem. Nie warto za to się bać, bo opóźniając leczenie, zmniejszamy sobie szansę na przeżycie. Pierwszymi objawami raka żołądka jest: pieczenie w żołądku, wzdęcia, nudności, bóle brzucha oraz utrata apetytu. W późniejszych miesiącach/latach pojawia się uczucie słabości, wymioty, krew w kale, a także spadek wagi i nasilające się bóle brzucha. Jakie badania pozwolą wykryć raka żołądka Jeśli lekarz podejrzewa u nas raka żołądka, powinien zlecić prześwietlenie górnego odcinka przewodu pokarmowego. Do tego badanie gastroskopijne oraz rezonans magnetyczny, tomografia komputerowa i uzupełniająco ultrasonografia. Leczenie raka żołądka Sposób leczenia raka żołądka uzależniony jest od stopnia zaawansowania nowotworu. Nie da się ukryć, że jedynym sposobem leczenia, który daje największą szansę na zdrowie, jest operacja. Zazwyczaj usuwa się żołądek i węzły chłonne. Do tego, po takiej operacji bardzo często koniecznością jest chemioterapia. W przypadku, gdy ogniska nowotworowe są ograniczone do błony śluzowej, zamiast operacji można zająć się metodą endoskopową i wyciąć kawałek błony śluzowej. W stanach bardzo zaawansowanego raka, bardzo często stosuje się leczenie chirurgiczne paliatywne, które pozwala pacjentowi na godne życie bez bólu. Niestety na tym etapie już nie da się wyleczyć raka żołądka. Nie lekceważmy pojawiających się objawów, tylko udajmy się ze wszystkimi naszymi problemami do lekarza. Ten zleci badania i nawet, jeśli jesteśmy chorzy, mamy bardzo duże szanse na dojście do zdrowia. Za to im bardziej zaawansowany rak, tym gorzej dla nas.
Szałwia jest stosowana głównie w łagodzeniu bólu gardła. Zioło ma właściwości przeciwbakteryjne i antyseptyczne, dlatego stosuje się ją do leczenia stanów zapalnych i podrażnienia gardła. Może przynieść ulgę także przy podrażnieniu strun głosowych oraz przy chrypce.
milanvirijevic/getty images Leczenie nowotworu jelita grubego determinowane jest wieloma czynnikami, spośród których szczególne miejsce zajmuje stadium zaawansowania. Terapia ukierunkowana jest na guz miejscowo, np. zabieg operacyjny, i ogólnoustrojowo na komórki nowotworowe, np. chemioterapia Nowotwory jelita grubego stanowią istotny problem onkologiczny w Polsce. Według statystyk Krajowego Rejestru Nowotworów są trzecim najczęściej występującym nowotworem u mężczyzn i drugim u kobiet. Zajmują drugie i trzecie miejsce, odpowiednio u mężczyzn i kobiet, w strukturze umieralności z powodu chorób nowotworowych. Leczenie nowotworu jelita grubego opiera się na zabiegu operacyjnym, radio- i chemioterapii, terapii celowanej. Czym determinowana jest strategia leczenia nowotworu jelita grubego? Wybór optymalnego sposobu leczenia nowotworu jelita grubego determinowany jest wieloma czynnikami, lecz szczególne miejsce zajmuje stadium zaawansowania. Powszechnie przyjętą klasyfikacją stopnia zaawansowania raka jelita grubego jest TNM, gdzie poszczególne litery oznaczają: T – zajęcie okolicznych tkanek i wielkość guza, N – zajęcie węzłów chłonnych, M – rozsiew raka po organizmie, czyli obecność przerzutów. Stadium Opis Kategoria 0 Rak in situ (tzn. ograniczony do jednej tkanki narządu, nie przekracza jej granicy) – nowotwór złośliwy ograniczony do błony śluzowej, ale nienaciekający podśluzowej. Brak przerzutów w węzłach chłonnych i przerzutów odległych. Zlokalizowany rak jelita grubego 1 Guz nacieka na błonę podśluzową lub mięśniówkę właściwą. Brak przerzutów w węzłach chłonnych i przerzutów odległych. Zlokalizowany rak jelita grubego 2A Guz nacieka przez mięśniówkę właściwą na błonę podsurowiczą lub okoliczne tkanki przestrzeni wewnątrzotrzewnowej. Brak przerzutów w węzłach chłonnych i przerzutów odległych. Zlokalizowany rak jelita grubego 2B Guz powoduje perforację otrzewnej lub nacieka na inne struktury bądź narządy, lub przylega do nich. Brak przerzutów w węzłach chłonnych i przerzutów odległych. Zlokalizowany rak jelita grubego 3A Guz nacieka na błonę podśluzową lub mięśniówkę właściwą. Przerzuty w 1–3 miejscach lub w regionalnych węzłach chłonnych. Brak przerzutów odległych. Zlokalizowany rak jelita grubego 3C Guz nacieka na błonę podsurowiczą, powoduje perforację otrzewnej lub nacieka na inne struktury bądź narządy, lub przylega do nich. Przerzuty w 1–3 miejscach lub w regionalnych węzłach chłonnych. Brak przerzutów odległych. Zlokalizowany rak jelita grubego 4 Dowolna postać T i N. Nowotwór rozprzestrzenił się do odległych narządów. Zaawansowany rak jelita grubego Czy rak jelita grubego jest wyleczalny? Rokowania zależą od stopnia zaawansowania choroby. Im zmiana zostanie wykryta wcześniej, tym większe jest prawdopodobieństwo pomyślności terapii. Całkowite wyleczenie możliwe jest w przypadku radykalnego zabiegu chirurgicznego. Rak jelita grubego w stadium rozsiewu jest chorobą nieuleczalną. Jak leczy się raka jelita grubego? Leczenie nowotworu jelita grubego łączy kilka metod: działających miejscowo na guz – radioterapia, zabieg chirurgiczny, działających ogólnoustrojowo na komórki nowotworowe – celowana terapia biologiczna, chemioterapia. Chirurgiczne leczenie raka jelita grubego skupia się na usunięciu guza pierwotnego, a w przypadku zaawansowanej choroby także przerzutów. Guz powinien być wycięty przy zachowaniu odpowiednich marginesów zdrowych tkanek. Do zapewnienia radykalności zabiegu w guzach położonych w okrężnicy wystarcza 5 cm bliższego i dalszego marginesu. Nie dotyczy to długości marginesu dystalnego w przypadku nisko położonego guza odbytnicy. Badacze donoszą, że w około 5% przypadków długość występujących tu nacieków przekracza 1 cm, i to ich nasilenie determinuje wielkość marginesu. Lekarz usuwa także część węzłów chłonnych znajdujących się w pobliżu guza. Radioterapii zazwyczaj nie stosuje się w leczeniu raka okrężnicy, za to powszechnie w przypadku raka odbytnicy. Przed operacją radioterapia prowadzi do zmniejszenia nowotworu, ułatwia usuwanie i zmniejsza ryzyko nawrotu choroby. Z kolei po operacji stosuje się ją, kiedy istnieje podejrzenie, że w ciele pozostała pewna część nowotworu. Uzupełnieniem radioterapii i leczenia operacyjnego raka jelita grubego bywa przeważnie chemioterapia, która po zabiegu podnosi odsetek wyleczeń u osób charakteryzujących się dużym ryzykiem nawrotu, a przed zabiegiem dodatkowo zmniejsza guza. Terapie celowane stosuje się w rozprzestrzenionej chorobie nowotworowej. Tabela przedstawia schematy leczenia raka jelita grubego w zależności od położenia i stopnia zaawansowania. Stopień zaawansowania Okrężnica Odbytnica 0 Leczenie endoskopowe Leczenie endoskopowe 1 Leczenie chirurgiczne Leczenie chirurgiczne – przy nisko położonym guzie, bez naciekania na zwieracze zastosować można wycięcie miejscowe z dostępu przez odbyt (TEM) 2 Leczenie chirurgiczne, chemioterapia w szczególnych przypadkach, np. złych rokowań, niskiego stopnia zróżnicowania nowotworu Radioterapia, leczenie chirurgiczne, chemioterapia 3 Leczenie chirurgiczne, chemioterapia Radioterapia, chemioterapia, leczenie chirurgiczne plus chemioterapia uzupełniająca po radioterapii przedoperacyjnej i radykalnym zabiegu chirurgicznym 4 Leczenie chirurgiczne, chemioterapia, radioterapia. Postępowanie operacyjne zależy od możliwego do osiągnięcia celu – uwolnienie od objawów niedrożności przewodu pokarmowego bądź próba leczenia radykalnego – resekcja guza pierwotnego przy jednoczesnej lub odroczonej resekcji przerzutów. Zobacz film: Rak jelita Bibliografia: 1. A. Deptała, Wojtukiewicz, Rak jelita grubego, Termedia sp. z Warszawa 2018. 2. R. Zyśk, P. Wysocki, L. Wyrwicz, Rak jelita grubego społeczne znaczenie zmian w zakresie epidemiologii i możliwości leczenia w Polsce, [w:] „Onkologia w Praktyce Klinicznej”, 2014, 10(4), s. 212–223. 3. A. Rutkowski, Leczenie chirurgiczne raka jelita grubego w Polsce, [w:] „Gastroenterologia Kliniczna”, 2013, 5(4), s. 152–161. 4. A. Łacko, Rak jelita grubego, [w:] „Postępy Nauk Medycznych”, 2011, XXIV(2), s. 137–145. Czy artykuł okazał się pomocny?
Rak piersi jest najczęściej występującym nowotworem złośliwym wśród kobiet. Stanowi w Polsce około 23% wszystkich zachorowań i jest odpowiedzialny za około 14% zgonów z powodu nowotworów złośliwych u kobiet. Szacuje się, że na świecie co roku raka piersi rozpoznaje się u 1,7 mln kobiet.
Rak jamy ustnej jest złośliwym nowotworem, który występuje w obrębie warg (zazwyczaj dotyczy on dolnej wargi), ale także tylnej ściany gardła czy wewnętrznej części jamy ustnej. Może mieć także początek w śliniankach i migdałkach czy też nawet rozszerzyć się na całą jamę ustną obejmując nawet gardło czy nos. Jego rozwój odnotowuje się częściej u mężczyzn niż u kobiet, a najczęściej u osób po 40 roku gardła i dna jamy ustnej charakteryzuje się dużą dynamiką rozwoju i złośliwością kliniczną. Wczesne przerzuty do układu chłonnego szyi, najczęściej obustronne, pogarszają pacjentów najistotniejszą informacją jest to, że szybko rozpoznany rak jamy ustnej jest w 80% wyleczalny, więc można z nim skutecznie walczyć. Również stany przedrakowe, w których po pewnym czasie mogą pojawić sie komórki rakowe powinny być usuwane i leczone, szczególnie u osób palących lub zarażonych wirusem HPV 16 oraz 18. Jest bardzo mało badań, które mogą pomóc w zauważeniu pierwszych objawów tej choroby, zmiany na błonach śluzowych, które prowadzą do powstania raka są niecharakterystyczne, często niebolesne, bardzo mało osób zwraca na nie uwagę. Leczenie obecnych w jamie ustnej stanów przednowotworowych (leukoplakia, erytroplakia, liszaj) bagatelizuje się. Niewiele osób poważnie traktuje zalecenia lekarzy, a to błąd ponieważ w ok. 10% przypadków leukoplakia ulega przekształceniu w raka. Ranki powstałe podczas przygryzania wewnętrznej strony warg i policzków, nawracające stany zapalne powstałe na skutek zaniedbania w leczeniu stomatologicznym, zła higiena, zakażenia grzybicze, jeśli się nie goją musimy zbadać u lekarza stomatologa. Standardowe badanie głowy i szyi powinno być wykonywane przez lekarza stomatologa u każdego pacjenta raz do roku, u pacjentów z grup podwyższonego ryzyka 2 razy w roku albo w przypadku, gdy coś budzi zaniepokojenie. Podstawowe badanie powinno być dotykowe i wizualne. W trakcie badania wizualnego lekarz dentysta powinien dokładnie obejrzeć całą jamę ustną, język, podniebienie, wewnętrzne części policzków, gardło i migdały, sprawdzając czy nie ma tam białych i czerwonych plam oraz miejsc zaognionych, zgrubień, nieregularności. W trakcie badania dotykowego lekarz dentysta powinien wyszukać różnego rodzaju zgrubienia oraz sprawdzić czy węzły chłonne nie są powiększone. Wcześniejsze wykrycie podejrzanych zmian ułatwiają badania w świetle lamp – detektorów zmian. Emitują one światło białe, niebieskie lub żółtozielone. Obecnie na polskim rynku dostępne są urządzenia VELscope, Microlux/Orablu, Oralitest i Sapphire. Badanie takie trwa minut i można je wykonać w większości gabinetów stomatologicznych. Pozwala ono na wykrycie niewidocznych gołym okiem stanów przedrakowych i rakowych. Osoby, które nie podejrzewają niczego groźnego także powinny się badać w kierunku obecności raka jamy ustnej przynajmniej raz do roku. Dokładnie na tej samej zasadzie jak regularne wykonywanie cytologii czy mammografii u kobiet. Ponad 90% przypadków nowotworu w jamie ustnej to rak płaskonabłonkowy (oral squamous cell carcinoma - OSCC). OSCC stanowi także znaczny odsetek wszystkich nowotworów głowy i szyi. Raki jamy ustnej w zależności od lokalizacji są podzielone wg Międzynarodowej Klasyfikacji Chorób:- rak wargi, - rak języka,- rak dziąsła,- nietypowe lokalizacje w jamie ustnej, Inne nowotwory złośliwe jamy ustnej to:- inne nowotwory złośliwe nabłonka:• rosnące z powierzchni (np. czerniak),• gruczołowe (np. gruczołów ślinowych),• umiejscowione śródkostnie (np. wyrastające z torbieli),- nowotwory wtórne:• w węźle chłonnym (np. przerzut z jamy ustnej),• w kości (np. przerzut z raka płuc lub piersi),- mięśniaki:• w mięśniu (np. mięsak poprzecznie prążkowany),• w kości (np. kostniakomięsak),• z naczyń krwionośnych (np. mięsak Kaposiego),- nowotwory limforetikularne. Rak płaskonabłonkowy (OSCC)OSCC jest jednym z najczęstszych raków. Liczbę wykrywanych na świecie raków jamy ustnej i gardła ocenia się na 300 000 przypadków w skali roku, co daje 4% ogólnej liczby najczęściej występuje u osób starszych, ale wzrasta liczba raków zewnątrzustnych, zwłaszcza u młodych osób dorosłych. Ogromnym obciążeniem jest zagrożenie zakażeniem wirusem brodawczaka ludzkiego HPV 16 lub 18, w tej grupie znajdują się osoby, uprawiające seks oralny, które miały powyżej 6-ciu partnerów w występuje głównie u mężczyzn, ale różnica zachorowalności między płciami stopniowo się potencjalnie złośliwiejące (przedrakowe), które mogą rozwinąć się w OSCC, to przede wszystkim:- erytroplazja (erytroplakia): zmiana najczęściej przekształcająca się w ciężką dysplazję lub raka,- leukoplakia:• przerostowa brodawkowata,• podjęzykowa,• grzybicza,• kiłowa, Potencjalne złośliwiejące (przedrakowe) schorzenia to:- świetlne zapalenie kątów ust,- liszaj płaski; są również przypadki dysplazji o lichenoidalnym wyglądzie (dysplazja lichenoidalna),- postać tarczkowa tocznia rumieniowatego,- włóknienie podśluzówkowe,- atypia u pacjentów z obniżoną odpornością,- dyskeratoza wrodzona,- zespół Patersona-Kelly'ego (dysphagia sideropenica, zespół Plummera-Vinsona), Jednym z głównych objawów poprzedzających pojawienie się stanu rakowego jest dysplazja nabłonka, termin histologicznie oznaczający połączenie zaburzenia dojrzewania i proliferacji komórek. Dysplazje różnią się pod względem ciężkości, i to cięższe, czyli bardziej zaawansowane stadia mają wysoki potencjał zezłośliwienia. Niemniej jednak nie zawsze dysplazja wskazuje na potencjał zezłośliwienia. Może się ona także pojawić w regenerującej się tkance i w niektórych:- nadżerkach,- infekcjach wirusowych,- zakażeniach grzybiczych,- ziarniniakach, Czynniki ryzyka do raka płaskonabłonkowego:Rak jamy ustnej kojarzy się najczęściej z zaniedbanym, wyniszczonym przez alkoholi tytoń pacjentem. Nic bardziej mylnego. Od kilkudziesięciu lat wzrasta liczba chorych, którzy nie należą do tej grupy. Jeden nowotwór na cztery wykryte dotyczy pacjenta dosyć młodego nie palącego i nie pijącego alkoholu a ilość tych chorych szybko zachorowania na raka jamy ustnej jest 7-dmio krotnie wyższe u osób palących papierosy i 6-cio krotnie u osób nadużywających alkohol. Jeśli osoba paląca zrezygnuje z tego nałogu, to ryzyko zachorowania na raka zmniejsza się z czasem. Należy podkreślić bardzo wyraźnie, że co dugi chory umiera w ciągu 5-ciu lat od rozpoznania. Ryzyko wystąpienia nowotworu wzrasta wraz z ilością wypalanych dziennie krajach rozwiniętych OSCC stwierdza się zwłaszcza w następujących grupach:- palacze tytoniu,- osoby pijące alkohol,- grupy o niższym statusie społecznym,- mniejszości etniczne,- tzw. młodzi dorośli (18 – 39 lat), mający wielu partnerów seksualnych, narażeni na zakażenie wirusem HPV 16 i 18. Skłonność do OSCC jest związana przede wszystkim z czynnikami ryzyka, takimi jak tytoń (zarówno w formie papierosów, jak i do żucia) i alkohol. Jednakże również czynniki dietetyczne mogą odgrywać rolę, podobnie jak predyspozycje genetyczne, bowiem nie wszyscy palacze/alkoholicy zapadają na raka ani nie wszyscy pacjenci z chorobą nowotworową mają takie nałogi. Inne podejrzane czynniki to zaburzona przez mutageny zdolność metabolizowania karcynogenów i/lub naprawy DNA. Indywidualna podatność na raka może być związana z konkretnym genotypem, skutkującym zwiększoną ekspozycją na karcynogen w wyniku zaburzeń metabolizmu - jego lub prokarcynogenu. Lista znanych karcynogenów jest długa, ale najważniejsze to aminy aromatyczne (arylaminy i aminy heterocykliczne). Przypuszczalnie karcynogeny mogą mieć pochodzenie ezogenne, z pełnym potencjałem karcynogennym (np. tytoń i nitrozaminy w nim zawarte) lub jako prokarcynogeny - wtedy pojawienie się karcynogenów jest wynikiem ich metabolizmu (np. aldehyd octowy, produkowany z etanolu przez dehydrogenazę, jest karcynogenny). TytońDym tytoniowy to złożona mieszkanka co najmniej 50 związków, włączając wielocykliczne węglowodory nienasycone (benzopiren), nitrozaminy, aldehydy i aminy Nałóg palenia powoduje 5 razy częstsze występowanie OSCC niż u osób niepalących. Dokładny wpływ palenia papierosów na zachorowalność jest (co zaskakujące) nieznany. Niemałe znaczenie ma fakt, że wielu palaczy jednocześnie nadużywa alkoholu i jest narażonych na jeszcze inne czynniki sprzyjające powstawaniu raka. Niemniej jednak badania na grupach społecznych powstrzymujących się od palenia potwierdziły rzadsze występowanie OSCC w tych Palenie cygar może predysponować do OSCC; niektóre badania wykazały związek tego nawyku z leukoplakią dna jamy ustnej u palących Palenie fajki może być powiązane z nikotynowym zapaleniem jamy ustnej, łagodnym stanem niezłośliwiejącym, ale wykazano też w niektórych krajach, że nawyk ten może predysponować również do Żucie tytoniu wydaje się predysponować do OSCC, zwłaszcza gdy rozpoczynane jest w młodym wieku, praktykowane często i przez długi Tabaka umieszczana w zagłębiu błony śluzowej policzka, predysponuje do raka dziąseł i wyrostka zębodołowego w pobliżu miejsca, gdzie styka się ze śluzówką. AlkoholBadania wykazały związek między spożywaniem alkoholu a OSCC. Produkty alkoholowe mogą zawierać karcynogeny i prokarcynogeny, wliczając:- etanol; metabolizowany jest przez dehydrogenazę i cytochrom p450 do aldehydu octowego, który może być karcynogenny,- nitrozaminy,- pochodne uretanu (zanieczyszczenia),Wiele napojów alkoholowych zawiera także pochodne fermentacji (kongenery), a małe wytwórnie alkoholu zdarza się, że dodają składniki potencjalnie karcynogenne bardziej wpływające na rozwój raka niż czysty alkohol (etanol). Inne czynniki ryzyka- Drobnoustroje, takiej jak Candida i wirus brodawczaka ludzkiego (HPV) zostały wykryte w potencjalnie złośliwiejących wykwitach i w niektórych przypadkach OSCC, gdzie mogły pełnić funkcję sprawczą. Na rolę HPV wskazuje się przede wszystkim w raku migdałka. Szczególną uwagę zwraca się na Groźne jest też przewlekłe drażnienie błon śluzowych niedopasowanymi, szorstkimi protezami, obecność ostrych krawędzi wypełnień. Protezy tzw. plastikowe z akrylu powinny być co 5 lat wymieniane na nowe. Więcej raków jamy ustnej jest u osób, które zaniedbują higienę jamy ustnej i Ekspozycja na intensywne światło słoneczne może predysponować do raka wargi. Wskazują na to następujące fakty:• Rak wargi pojawia się zwłaszcza na bardziej odsłoniętej wardze dolnej niż górnej,• Rak wargi zdarza się częściej u osób pracujących na wolnej przestrzeni niż u osób pracujących w zamkniętych pomieszczeniach i miastach,• W rejonach o dużym nasłonecznieniu rak wargi zdarza się częściej u osób z jaśniejszą karnacją (podobnie jak rak skóry i czerniak),• Defekty immunologiczne mogą predysponować do OSCC, zwłaszcza do raka wargi. Częściej zdarzają się one u osób, którym przeszczepiono nerkę,• Dieta bogata w świeże owoce i warzywa oraz w witaminę A może pełnić funkcję ochronną w profilaktyce raka jamy ustnej i stanów przedrakowych, PodsumowanieDo rozwoju raka płaskonabłonkowego mogą predysponować:- palenie i żucie tytoniu,- napoje alkoholowe,- dieta uboga w świeże owoce i warzywa,- zła higiena jamy ustnej i protez,- w przypadku raka wargi - ekspozycja na światło słoneczne, Cechy kliniczne:OSCC może manifestować się klinicznie jako:- ziarninowate owrzodzenie z poszczerbionymi lub uniesionymi egzofitycznie brzegami,- czerwony wykwit,- biały wykwit,- wykwit czerwono-biały,- guzek, czasem z nieprawidłowymi naczyniami krwionośnymi,- guzek/owrzodzenie, które jest nacieczone (wyraźna infiltracja pod błoną śluzową),- niegojący się zębodół po ekstrakcji,- wykwit zrośnięty z głębszymi tkankami albo z pokrywającą skórą lub błoną śluzową,- powiększenie węzła chłonnego (lub kilku), zwłaszcza jeżeli towarzyszy mu stwardnienie i przyrośnięcie do podłoża. Powiększenie węzłów u pacjentów z rakiem jamy ustnej może być spowodowane infekcją, reaktywnym rozrostem wtórnym w stosunku do guza lub chorobą przerzutową. Zdarza się, że „pozytywny" węzeł chłonny zostanie wykryty przy niestwierdzeniu guza Wszystkie owrzodzenia i rany pojawiające się w jamie ustnej powinny się zagoić w ciągu dwóch tygodni, jeśli zmiana nie zniknie w takim czasie, to powinniśmy zgłosić się na badanie do stomatologa zajmującego sie chorobami błon śluzowych czyli parodontologa. - powtórna lokalizacja guza pierwotnego w przewodzie oddechowym i pokarmowym po 3 latach jest obserwowana u 25% pacjentów z OSCC, a u 40% spośród tych, którzy nie zaprzestali palenia papierosów,- najczęstszym rakiem jamy ustnej jest rak wargi dolnej; innym częstym miejscem występowania schorzenia jest okolica tylna i boczna jamy ustnej oraz nasada języka. Cechy kliniczne raka wargi- W krajach rozwiniętych niemal 30% raków jamy ustnej dotyczy wargi dolnej: do pewnego stopnia rak wargi może być rozważany jako inna jednostka kliniczna niż rak wewnątrz jamy ustnej,- Rak wargi dotyczy głównie wargi dolnej i ma znacznie lepsze rokowania niż rak wewnątrz jamy ustnej. Cechy kliniczne raka jamy ustnej właściwej:- Około 25% OSCC w krajach rozwiniętych dotyczy w jamie ustnej właściwej dotyczy bocznej jej powierzchni i/lub dna jamy ustnej, ale bardzo inwazyjny charakter tych guzów utrudnia dokładne określenie miejsca pochodzenia. Większość zmian pojawia się jednak w dolnej części jamy ustnej, co rodzi pytanie o przyczyny predyspozycji tej okolicy do rozwoju guza. Być może jest to koncentracja karcynogenów w ślinie w tej tak zwanej „trumnie" lub „rynnie ślinowej".- Większość guzów umiejscowionych wewnątrz ustnie w chwili wykrycia ma średnicę powyżej 2 Rak w przedniej części jamy ustnej jest wykrywalny wcześniej niż w tylnej jej części. Rozpoznanie- Podejrzenie powinna budzić:• pojedyncza zmiana (lub rana łatwo krwawiąca) w obrębie warg, języka, dziąseł lub na wewnętrznej stronie policzków utrzymująca się dłużej niż 3 tygodnie (biopsja jest bezwzględnie wskazana),• zgrubienie w obrębie policzków, warg lub na wyrostku zębodołowym,• zmianę czucia w obrębie jamy ustnej (np. przykre drętwienie, uczucie mrowienia, silnego gorąca lub zimna),• pojedyncze owrzodzenia, • guzki, • białe lub czerwone plamy na dziąsłach, języku lub błonie śluzowej, zwłaszcza jeżeli trwają ponad 3 tygodnie, mogą być objawami zezłośliwienia,• trudności przy przeżuwaniu lub połykaniu pokarmów,• uczucie dławienia, przeszkody w gardle bez znanej przyczyny,• bolesność lub niewyjaśniony ból w obrębie jamy ustnej,• dziwne bóle ucha,• obrzęk żuchwy lub szczęki powodujący złe dopasowanie noszonej wcześniej protezy,• zmianę barwy głosu, chrypkę utrzymującą sie ponad 6 tygodni,• niebolesne, często powiększające się węzły chłonne szyi,• bóle języka,• szczękościsk,• nieprzyjemny zapach z ust,- Należy badać cały obszar błony śluzowej, gdyż może występować jej rozlana dysplazja (zmiana płaszczyznowa) lub druga zmiana nowotworowa. Konieczne jest także badanie szyjnych węzłów chłonnych. Widoczne guzy powinny być obejrzane i zbadane palpacyjnie w celu określenia rozległości. Przy zmianach dotyczących tylnej części języka pomocne dla rozpoznania jest wykonanie znieczulenia OSCC może być klasyfikowany w systemie TNM (Tumor, Node, Metastases - odpowiednio: guz, węzeł chłonny i przerzuty) stworzonym przez Międzynarodowe Towarzystwo Walki z Rakiem, zależnie od rozmiaru guza, przerzutów do węzłów okolicznych i przerzutów odległych. Klasyfikacja ta dobrze odzwierciedla szanse pacjenta na przeżycie, tzn. im we wcześniejszym stadium jest guz, tym lepsze rokowanie i mniej skomplikowane leczenie. Rak nosogardzieliRak nosogardzieli (nasopharyngeal carcinoma - NPC) nie jest często spotykanym guzem w Europie lub Stanach NPC często występuje u Chińczyków, mieszkańców Afryki Północnej i Eskimosów,- Niemal na pewno NPC powodowany jest przez wirus Epsteina-Barr i inne czynniki (genetyczne i środowiskowe), prawdopodobnie nitrozaminy z wędzonych ryb,- Guz zwykle umiejscawia się wysoko w nosogardzieli, a ponieważ rzadko zatyka gardło i jest trudno dostępny dla badania, często ujawnia się późno i rokowanie jest niepomyślne,- Guz na ogół ujawnia się w jeden z poniższych sposobów lub poprzez ich kombinację:• Powoduje jednostronną utratę słuchu po tej samej stronie poprzez naciekanie i obliterowanie trąbki Eustachiusza. Efektem jest ból, parestezje lub ipsilateralna utrata czucia na twarzy - przez naciek gałęzi żuchwowej nerwu trójdzielnego (zespół Trottera).• Powoduje powiększenie szyjnych węzłów chłonnych spowodowane przerzutami. NPC jest częstą przyczyną złośliwienia szyjnych węzłów chłonnych, jeśli nie można stwierdzić obecności guza pierwotnego, i wymagane są wówczas: biopsja węzła oraz dokładne badanie ucha, nosa i gardła, a także biopsja zachyłków Rosenmullera. Źródła:
Czy guz to rak Nowotwory często powszechnie określamy jako guzy , należy jednak podkreślić, że nie każdy guz jest nowotworem. Mianem guz określamy ogólnie każde nietypowe uwypuklenie, opór przy badaniu palpacyjnym, ograniczone ognisko przy badaniu obrazowym o nieznanym, często niezdiagnozowanym pochodzeniu.
Rak przełyku jest chorobą, która nie daje dobrych rokowań. Zachorowaniu na raka przełyku sprzyja palenie papierosów, spożywanie alkoholu i niewłaściwa dieta. Jest to choroba, na której występowanie ma wpływ nieodpowiedni tryb życia. Długo rozwija się bezobjawowo, a objawy, gdy się pojawią, świadczą zazwyczaj o zaawansowanych stopniu raka. Rak przełyku to nowotwór powstający z tkanek wyściełających przełyk. Wyróżnia się dwa główne typy raka przełyku: rak płaskonabłonkowy: wywodzi się z komórek nabłonka płaskiego wyściełającego przełyk. gruczolak: wywodzi się z komórek wytwarzających i wydzielających śluz oraz inne płyny. Bardzo rzadko występuje inny typ raka przełyku, rak powstawania raka przełykuNie wiadomo dokładnie, co powoduje, że u niektórych ludzi tworzy się rak przełyku. Wiadomo natomiast, że pewne czynniki zwiększają ryzyko zachorowania na raka. Należy jednak pamiętać, że czynniki ryzyka zwiększają ryzyko zachorowania, ale nie są wcale konieczne do powstania raka. W uproszczeniu: czynniki ryzyka same w sobie nie stanowią przyczyny rozwoju czynniki ryzyka rozwoju raka płaskonabłonkowego przełyku: spożywanie dużych ilości alkoholu; nałogowe palenie tytoniu; narażenie na substancje uszkadzające nabłonek przełyku; uszkodzenia wywołane czynnikami chemicznymi (kwasy, zasady); nieprawidłowa dieta: niedobór witamin i mikroelementów, mały udział świeżych warzyw i owoców w diecie, długotrwałe spożywanie ostrych potraw; występowanie zespołu Plummera-Vinsona (zespołu Patersona-Browna-Kelly'ego); uszkodzenia termiczne (oparzenia). W przypadku raka gruczołowego rozwijającego się w dolnej części przełyku ważnym czynnikiem ryzyka jest refluks (niewydolność wpustu żołądka). W następstwie refluksu żołądkowo-przełykowego może dojść do zniszczenia prawidłowego nabłonka występującego w przełyku i zastąpienia go przez inny typ nabłonka, a następnie rozwoju raka w obrębie tego nabłonka raka przełykuRak przełyku przez długi czas przebiega bezobjawowo. Dolegliwości pojawiają się w momencie, gdy dojdzie do zwężenia przełyku na skutek powiększającego się guza. Zdarza się, że pierwszym objawem, który świadczy o zaawansowanej chorobie, jest powiększenie węzłów chłonnych nadobojczykowych i objawów raka przełyku zalicza się: dysfagię, czyli problemy z przełykaniem pokarmów, najpierw większych kęsów, a później pokarmów płynnych; uczucie „kuli” w gardle; odynofagię, czyli ból podczas przełykania pokarmów; utrata masy ciała; kaszel i chrypka; ból za mostkiem; czkawka spowodowana drażnieniem nerwu przeponowego. Postęp choroby prowadzi do wyniszczenia organizmu, skrajnego wychudzenia, niedożywienia i niedoborów dojdzie do przerzutów, to pojawią się również objawy związane z narządem, który został zajęty przez przerzuty. Może wystąpić żółtaczka, która świadczy o przerzutach w wątrobie lub zaburzenia świadomości przy przerzutach do Przerzuty nowotworowe to zupełnie nowe ogniska choroby. Jak powstają?Rozpoznanie (diagnoza) raka przełykuRaka przełyku można wykryć w badaniu endoskopowym: przełyku (ezofagoskopii) i żołądka (gastroskopii), podczas których pobierane są próbki do oceny postawienia pełnej diagnozy potrzebne jest wykonanie dodatkowych badań, takich jak: endoskopowe badanie USG, które pozwala na określenie wielkości i rodzaju guza, USG jamy brzusznej i RTG klatki piersiowej, by ustalić, czy nie doszło do przerzutów, tomografię komputerową klatki piersiowej i szyi, bronchoskopię, rezonans magnetyczny oraz badanie markerów Markery nowotworowe wskazują, czy w organizmie rozwija się rak. Na czym polega badanie?Leczenie raka przełykuMetoda i skuteczność leczenia raka przełyku zależą przede wszystkim od stopnia zaawansowania choroby nowotworowej. U chorych na raka przełyku przeprowadza się operację, podczas której wycina się część przełyku zajętą przez guza lub cały przełyk wraz z okolicznymi węzłami chłonnymi. Gdy guz jest duży, operację poprzedza się radioterapią, która ma na celu jego zmniejszenie. W miejsce usuniętego fragmentu przełyku wstawia się implant lub przywraca ciągłość przewodu pokarmowego na przykład poprzez podniesienie żołądka do klatki zostanie usunięty cały przełyk, to odżywianie staje się możliwe przez się przypadki, że operacja jest niemożliwa. Wtedy stosuje się tzw. leczenie paliatywne nastawione na zahamowanie postępów choroby, łagodzenie objawów i poprawę jakości życia chorych. Źródło:
Nowotwór piersi dopada coraz więcej kobiet, sięga po coraz młodsze. Niezmienne od lat pozostaje tylko to: wcześnie wykryty jest wyleczalny. Słyszałaś to wiele razy, ale ten banał może uratować ci życie. W październiku - miesiącu walki z rakiem piersi - warto sprawdzić, ile wiesz na temat tego nowotworu.

Gronkowiec może zaatakować zarówno ludzi, jak i zwierzęta. Można się nim łatwo zarazić na wiele sposobów – drogą kropelkową, przez płyny ustrojowe, a nawet przedmioty codziennego użytku. Nieraz wystarczy zwykłe przemęczenie, stres lub osłabienie, aby wniknął do naszego zaatakować różne organy, dlatego wywołuje odmienne dolegliwości i objawy. Często powoduje dolegliwości groźne dla życia, dlatego też należy zachować szczególną ostrożność – tym bardziej że gronkowiec jest odporny na wiele antybiotyków i jak dotąd nie wynaleziono skutecznej szczepionki chroniącej przed zakażeniem. Ostatnio w prasie opublikowano informację, że nizyna (konserwant żywności o symbolu E234) niszczy szczepy bakterii gronkowca złocistego oporne na działanie antybiotyków. Okazuje się jednak, że preparat ten znajduje się jeszcze w fazie badań i nie jest stosowany jako środek złocisty – czym jest?Gronkowiec złocisty (Staphylococcus aureus) należy do bakterii, które wywołują wiele jednostek chorobowych. Wytwarza bardzo toksyczną enterotoksynę, która jest odporna na wysoką temperaturę. Zatrucie nią jest równie niebezpieczne, jak samo zakażenie gronkowcem. Bakterię można wykryć podczas badania krwi, moczu lub próbki tkanki pobranej z zakażonego obszaru (najczęściej wymazu z gardła i nosa). Zazwyczaj odporny jest na większość antybiotyków, dlatego przed leczeniem powinien zostać wykonany są rodzaje gronkowca?Gronkowce (Staphylococcus) należą do bakterii Gram-dodatnich. Żyją powszechnie w naszym otoczeniu, obecne są w wodzie i glebie. Są kuliste, nie posiadają rzęsek, otoczek, ani zarodników. Niektóre wytwarzają charakterystyczne barwniki, skąd biorą się ich nazwy, np. złocisty, biały, żółty. Rozwijają się zarówno w warunkach tlenowych, jak i beztlenowych. Wytwarzają wiele toksyn i enzymów, które mogą wywołać różne choroby, na przykład gronkowce ropne wywołują miejscowe procesy ropne oraz zakażenia ogólne. Ma to szczególne znaczenie w zakażeniach szpitalnych, ponieważ wiele szczepów jest opornych na działanie większości antybiotyków. Do najczęściej spotykanych odmian gronkowca należą: Staphylococcus aureus, Staphylococcus epidermidis, Staphylococcus haemolyticus, Staphylococcus saprophyticus, Staphylococcus lugdunensis. W zaatakowanym organizmie skupiają się w charakterystyczne grona – stąd też wzięła się ich skóry, tkanek podskórnych i miękkich oraz zakażenia układowe wywołuje gronkowiec złocisty. Objawy i dolegliwości, w zależności od miejsca, w którym zlokalizowane jest zakażenie, mogą być różne. Gronkowiec skórny może wywoływać powstanie czyraków, ropni i liszajów, a u kobiet karmiących – zapalenie sutka. Zmiany na skórze przybierają czerwoną barwę, skóra pęka i staje się bolesna. Czasem z ranek sączy się wydzielina. Nie wszyscy wiedzą, że jęczmień występujący na powiece oka jest również wywołany zakażeniem gronkowcem złocistym. W początkowej fazie obserwuje się zaczerwienienie i swędzenie. Później jęczmień powiększa się, pojawia się bolesny obrzęk powieki i łzawienie. Zmiana powinna zniknąć po tygodniu, na skutek pęknięcia lub wysuszenia. Ważne jest, aby nie próbować usuwać jej na własną rękę, ponieważ może dojść do zapalenia zdarzają się również infekcje w obrębie błony śluzowej nosa. Gronkowiec w nosie objawia się w postaci nawracającego kataru o charakterze ropnym oraz zapalenia zatok. Bardzo niebezpieczną sytuację stwarza gronkowiec, który namnoży się w nosie przed zabiegiem stomatologicznym lub chirurgicznym. Łatwo może dojść wówczas do rozszerzenia się infekcji na całe ciało, na skutek osłabienia organizmu po zabiegu. Zakażenia układowe bywają bardzo poważne. Należą do nich infekcje dróg oddechowych, zapalenie płuc, mięśnia sercowego i wsierdzia, opon mózgowych, dróg moczowych i żył, zakażenia układu kostnego oraz ropnie narządowe. W skrajnych przypadkach może dojść do sepsy wywołanej przez gronkowiec. Objawy posocznicy to wysokie tętno (powyżej 90/min), podwyższona lub obniżona temperatura ciała (powyżej 38,3 stopni lub poniżej 36 stopni), podwyższona lub obniżona liczba białych krwinek (powyżej 12 000 ml lub poniżej 4 000 ml), częstość oddechu większa niż 20/ gronkowca złocistegoZakażenie gronkowcem złocistym powoduje również dolegliwości ze strony enterotoksyn, które wydziela ta bakteria. Obecne są one w skażonym jedzeniu i pozostają oporne na działanie wysokiej temperatury. Ani gotowanie, ani pieczenie potraw nie może ich zatem skutecznie zneutralizować. Ich obecność w potrawach nie jest wyczuwalna, nie wpływa również na smak czy zapach. Spożycie enterotoksyn wywołuje zatrucia gronkowiec jest zaraźliwy?Gronkowiec bardzo szybko się rozprzestrzenia. Można się nim zarazić przez styczność z zakażonymi przedmiotami lub kontakt z nosicielem. Łatwo przenosi się drogą pokarmową, kropelkową oraz przez płyny ustrojowe (np. kontakty płciowe). Wystarczy małe zadrapanie, aby do krwi i tkanek dostały się gronkowce. Bakterie mogą znajdować się w przeterminowanej lub źle przechowywanej żywności, są również przenoszone na brudnych rękach. Zakażenie szybko rozprzestrzenia się u osób z obniżonym lub osłabionym układem odpornościowym, czyli rekonwalescentów, osób starszych i dzieci, matek karmiących, osób chorych, przemęczonych i narażonych na działanie stresu. Na gronkowca złocistego nie wynaleziono szczepionki, a większość szczepów bakterii jest oporna na wszystkim należy dbać o dobrą kondycję fizyczną. Zdrowy, silny organizm jest odporny na rozwój choroby, nawet po zarażeniu gronkowcem. Gdy układ immunologiczny jest osłabiony, dochodzi do zaburzenia flory bakteryjnej i organizm nie jest w stanie skutecznie obronić się przed atakiem bakterii, co prowadzi do zakażenia. Ważne jest zatem wzmacnianie odporności poprzez prowadzenie higienicznego trybu życia, właściwe odżywianie oraz aktywność fizyczną, dzięki czemu układ immunologiczny może sam poradzić sobie z bakteriami. Trzeba zapewniać organizmowi również należyty odpoczynek, odpowiednią ilość snu i ograniczyć spożycie alkoholu oraz palenie papierosów. Równie ważna jest higiena. Gronkowiec złocisty zachowuje żywotność na suchych powierzchniach nawet przez 7 miesięcy. Jego obecność stwierdzono na poręczach, przyciskach „stop”, kasownikach i siedzeniach w miejskich autobusach i tramwajach, w centrach handlowych, na sklepowych wózkach oraz na dworcach kolejowych. Zdecydowanie najwięcej jest go w pociągach, ponieważ znajdują się tam toalety, w których nie zawsze ludzie korzystają z wody i mydła (osoby korzystające z ubikacji przenoszą je na siedzenia, klamki i poręcze). Dlatego tak ważne jest stosowanie się do zasad higieny: wyrzucanie zużytych chusteczek i częste mycie rąk, zwłaszcza podczas korzystania z publicznych toalet. Trzeba unikać kontaktów z osobami kaszlącymi i kichającymi. Należy być szczególnie czujnym podczas każdej wizyty u chorego w szpitalu. Wszystkie skaleczenia, nawet bardzo drobne, warto jak najszybciej zdezynfekować i leczyć gronkowca?Wyleczenie gronkowca jest trudne. Wiele szczepów wytwarza penicylazę – toksynę, dzięki której stają się odporne na penicylinę. Dlatego tak ważne jest, aby przed zastosowaniem odpowiednich antybiotyków sporządzić antybiogram. Wiele osób sięga po leki naturalne, które mogą stanowić duże wsparcie z chorobą, a także wzmacnia odporność, za pomocą odpowiednich suplementów diety. W sieci znajdziemy wiele preparatów wspomagających walkę z gronkowcem oraz zwiększających odporność organizmu. Na przykład: Peroxygel 3% żel, stosowany do odkażania ran, otarć i zadrapań skóry. Preparat zabija bakterie gronkowca złocistego, nie dopuszczając do zakażenia. Polecana jest także Triderm maść, której stosowanie, dzięki skojarzonemu działaniu trzech antybiotyków, pozwala wyleczyć zmiany zapalne na skórze. W działach Leki OTC i suplementy/Witaminy i minerały oraz Zdrowie/Zdrowa żywność znajduje się szeroki wybór preparatów podnoszących naturalną odporność to groźna bakteria, którą bardzo łatwo się zarazić i niezwykle trudno wyleczyć, ze względu na dużą odporność na większość dostępnych na rynku antybiotyków. Warto wzmacniać swoją odporność, wprowadzić zdrową dietę oraz być aktywnym fizycznie. Dzięki tym zabiegom organizm ma szansę skutecznie zwalczyć infekcję złocisty – czym grozi zakażenie gronkowcem i jak się leczy gronkowca? 2020-07-07 8:37 lek. Tomasz Nęcki Autor: złocisty to bakteria, która może wywoływać wiele chorób: zapalenie płuc, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych czy ropień. Spożycie toksyn gronkowcowych może skutkować zatruciem pokarmowym. W jaki sposób zarażamy się jednak gronkowcem i jak przebiega leczenie zakażeń gronkowcowych?Gronkowiec złocisty to bakteria, której poświęca się dużo uwagi. To jedna z groźniejszych bakterii na całej liście znanych współcześnie różnych gatunków drobnoustrojów, które mogą zarażać ludzi i doprowadzać do występowania u nich chorób bakteryjnych. Czym jest gronkowiec złocisty, czym grozi zakażenie gronkowcem złocistym i jak się leczy gronkowca?Spis treściCo to jest gronkowiec złocisty?Gronkowiec złocisty (po łacinie Staphylococcus aureus) to Gram-dodatni ziarenkowiec, który może żyć zarówno w warunkach tlenowych, jak i beztlenowych. Do odkrycia tej bakterii doszło w 1880 roku w Szwajcarii, wtedy to właśnie pewien chirurg – Alexander Ogston – stwierdził obecność tej bakterii w materiale, którym była ropna wydzielina pochodząca od jednego z gronkowiec złocisty zwraca uwagę lekarzy przede wszystkim ze względu na jej znaczne rozpowszechnienie wśród pacjentów – szacowane jest bowiem, że nawet 30% populacji może być nosicielami gronkowca miejscem, w którym u ludzi bytują gronkowce, jest jama nosowa. Zdarzają się jednak również i sytuacje, w których u człowieka będącego nosicielem tej bakterii kolonizuje ona gardło, drogi rodne czy złocisty budzi zainteresowanie również ze względu na pewne swoje charakterystyczne cechy. Bakterie z tego gatunku mogą chociażby produkować rozmaite substancje, które negatywnie wpływają na zdrowie ludzi – wśród nich może wymienić np. enterotoksyny gronkowcowe (wywołujące zatrucia pokarmowe), hialuronidazę (enzym ułatwiający gronkowcom kolonizowanie ludzkiego organizmu) czy penicylinazę (enzym rozkładający antybiotyki z grupy penicylin).Kolonie tych drobnoustrojów mają również zdolność do tworzenia tzw. biofilmu, który stanowi swego rodzaju barierę chroniącą gronkowce przed różnymi czynnikami – biofilm chroni gronkowce przed dostawaniem się do nich różnych leków, co stanowi jedno z utrudnień w przypadku leczenia chorób powodowanych przez Co robić w przypadku zatrucia pokarmowego u dziecka [PORADY]Sepsa czyli posocznica: przyczyny, objawy, leczenie sepsy u dzieciChoroby wywoływane przez gronkowca złocistegoNie tylko duży jest odsetek osób, u których stwierdzić można obecność u nich gronkowca złocistego, ale i znaczna jest liczba schorzeń, która może pojawiać się wskutek zarażenia tą bakterią. Gronkowiec złocisty może bowiem wywoływać zakażenia miejscowe, jak i infekcje uogólnione. Wśród tych pierwszych wymienić można takie jednostki, jak:Z kolei zakażenia uogólnione, których przyczyną bywa gronkowiec złocisty, dotyczyć mogą zasadniczo każdego narządu w ludzkim ciele. Wyróżnia się bowiem gronkowcowe zapalenia płuc, zapalenia wsierdzia czy zakażenia układu moczowego. Gronkowiec złocisty może również doprowadzić do zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych czy ropnia mózgu, ale i do zapalenia żył czy zapalenia kości. Istnieje również możliwość rozsiewu tych bakterii we krwi, co skutkuje wystąpieniem posocznicy (sepsy) złocisty może prowadzić do różnorodnych dolegliwości u pacjentów również w związku z tym, że produkuje on (wspominane wyżej) rozmaite toksyny. Po ich spożyciu u chorych dochodzić może np. do gronkowcowych zatruć pokarmowych, ale i do zespołu wstrząsu można zarazić się gronkowcem złocistym?Przede wszystkim – bardzo łatwo, co związane jest chociażby z częstością nosicielstwa tej bakterii u ludzi. Zarazić się gronkowcem można drogą kropelkową, ale i przez kontakt bezpośredni z zanieczyszczonymi tą bakterią przedmiotami czy na drodze stosunku zaś chodzi o gronkowcowe zatrucia pokarmowe, to do nich dochodzi w następstwie spożycia pokarmów, w których znajdują się wyprodukowane przez bakterie enterotoksyny jest najbardziej narażony na zakażenie gronkowcem złocistym?Zarazić się gronkowcem może tak naprawdę każdy, wymienia się jednak pewne grupy pacjentów, w których ryzyko wystąpienia takiego problemu jest największe. Jednym z najbardziej predysponujących do infekcji gronkowcowych czynników jest osłabienie odporności – to właśnie dlatego choroby wywoływane przez gronkowce obserwowane są przede wszystkim u dzieci, osób starszych, pacjentów stosujących leki immunosupresyjne oraz u pacjentów zakażonymi wirusem innych problemów, które zwiększają ryzyko zarażenia gronkowcem, wymienia się:przerwaną ciągłość tkanek (związaną np. z doświadczeniem jakiegoś urazu, ale i z przebyciem jakiegoś zabiegu chirurgicznego),posiadanie ciał obcych w obrębie organizmu (np. protez),obarczenie chorobami przewlekłymi (np. cukrzycą czy marskością wątroby).Rozpoznawanie zakażeń gronkowcowychW rozpoznawaniu infekcji gronkowcem złocistym znaczenie mają występujące u pacjenta objawy, ale i wykonanie odpowiednich badań mikrobiologicznych. Pobierane od pacjenta treści – np. treść pochodząca z ropnia – poddawane są badaniu mikroskopowemu, w którym możliwe jest stwierdzenie obecności w niej gronkowca diagnostyka gronkowca złocistego nie kończy się na samym stwierdzeniu, że u pacjenta doszło do zarażenia tą bakterią. Zwykle wykonywane jest również jeszcze jedno badanie, którym jest antybiogram. Badanie umożliwia określenie lekowrażliwości szczepów gronkowca, którymi zarażony jest dany pacjent – w przypadku infekcji gronkowcowych jest to istotne szczególnie z tego powodu, iż wiele szczepów tych bakterii wykazuje się znaczną opornością na dostępne Gronkowiec złocisty u dziecka: przyczyny, objawy i leczenieGronkowiec w pochwie a poród naturalnyNa czym polega leczenie chorób wywołanych gronkowcem?Tak jak lekarze stale podkreślają, że antybiotyki należy brać tylko przy zaistnieniu ku temu wyraźnych wskazań, tak przy infekcjach gronkowcowych medycy nie mają wątpliwości – pacjentom zmagającym się z zarażeniem gronkowcem zdecydowanie wdrażana jest antybiotykoterapia. Z tym, że choremu potrzebny jest antybiotyk, najprawdopodobniej nikt dyskutować nie będzie. Problematycznym aspektem jest jednak to, jaki konkretnie lek powinien zażywać są niestety gatunkiem bakterii, którego szczepy coraz częściej są oporne na najbardziej powszechnie dostępne antybiotyki. Wspominano już wyżej, że produkować mogą one penicylinazę – zastosowanie samych penicylin nie byłoby więc skuteczne (enzym doprowadziłby do rozkładu tychże leków), w związku z czym, jeżeli pacjentowi zalecane są penicyliny, to w połączeniu z substancjami blokującymi aktywność bakteryjnych enzymów (czyli z inhibitorami penicylinazy).Wspominając o leczeniu gronkowca złocistego, warto jest wyjaśnić pewne terminy, które pacjenci mogą zobaczyć na wynikach swoich badań bakteriologicznych, a które mogą być dla nich niezrozumiałe. Przykładowo na wyniku antybiogramu może widnieć skrót MSSA czy te określają wrażliwość gronkowców na antybiotyki z grupy beta-laktamów (do nich należą właśnie penicyliny) i MSSA oznacza, że gronkowce występujące u chorego są wrażliwe na te leki, z kolei MRSA oznacza, że patogeny są oporne na beta-laktamy i konieczne jest zastosowanie zdecydowanie innych od powszechnie stosowanych skróty, które pojawiać się mogą na wynikach badań u chorych z infekcją gronkowcową, to VRSA (gronkowce oporne na wankomycynę), PSSA (gronkowce wrażliwe na penicylinę) czy VISA (gronkowce o zmniejszonej wrażliwości na wankomycynę).Wszystkie powyżej opisane aspekty mogą wydawać się dość skomplikowane, tak naprawdę określenie lekowrażliwości czy lekooporności szczepów gronkowców, które wywoływały chorobę u pacjenta, jest istotne z tego względu, że pozwala to dobrać najodpowiedniejszy i jednocześnie najskuteczniejszy dla danego chorego Jęczmień na oku dziecka: zakażenie gronkowcem. Jak wygląda jęczmień na powiece i jak go wyleczyćJak długo żyją zarazki? Dezynfekcja mieszkania po chorobie dzieckaGronkowiec złocisty może powodować u ludzi wiele chorób. Jakich? Fotografia: ShutterstockGronkowiec może wywoływać u ludzi wiele różnych schorzeń. Szczególnie niebezpieczny jest gronkowiec ta jest odporna na wysoką temperaturę i znaczną część antybiotyków. Jakie choroby wywołuje gronkowiec u człowieka? Koniecznie także: Dna moczanowa – dieta to ważny element leczenia. Z jakich produktów należy zrezygnować?Gronkowiec złocistyGronkowiec złocisty to powszechnie występująca bakteria. Szacuje się, że średnio co trzecia osoba w jakimś momencie życia jest jej nosicielem oraz przenosi ją w nosie lub na powierzchni skóry. Gronkowiec złocisty zazwyczaj staje się niebezpieczny w momencie, kiedy dostanie się do wnętrza organizmu np. poprzez bakteria ta wniknie do organizmu człowieka, konkretnie do krwi, jest wraz z nią rozprowadzana po całym organizmie i może prowadzić do zaburzenia w funkcjonowaniu wielu gronkowcem złocistymDo zachorowań spowodowanych gronkowcem złocistym dochodzi zazwyczaj w okresach osłabionej odporności. Dzieje się tak po niedawno przebytej chorobie, na skutek nadmiernego narażenia na stres czy w okresie ta wytwarza enterotoksynę, której nie jest w stanie zniszczyć nawet wysoka temperatura. Gronkowiec złocisty rozprzestrzenia się bardzo szybko, a zarazić się nim można poprzez styczność z zakażonymi przedmiotami, drogą kropelkową lub poprzez bezpośredni kontakt z złocisty może wywołać choroby skóry, infekcje dróg oddechowych oraz zapalenie opon mózgowych, mięśnia sercowego, płuc czy żył. Ponadto zarażenie gronkowcem może prowadzić do zakażenia układu kostnego i ropni także: Jej przyczyną może być nawet niewyleczona grypa! Sprawdź, jak objawia się zapaść krążeniowaGronkowiec złocisty – objawy zakażeniaGronkowiec złocisty wywołać może choroby górnych dróg oddechowych, szczególnie gardła i nosa. Zazwyczaj jest to gronkowiec zaatakuje gardło, daje takie objawy jak:osłabieniegorączkauczucie rozbiciapodrażnienieropny nalotkatarKiedy gronkowiec złocisty pojawia się w płucach, objawia się to ich zapaleniem, a objawy są podobne do tych towarzyszących zapaleniu płuc. Podobnie sytuacja przedstawia się, kiedy gronkowiec złocisty zaatakuje zatoki. Daje to symptomy w postaci zapalenia zatok (katar, gorączka, osłabienie).Jeśli dana osoba jest nosicielem gronkowca, bakterie bytują na jej skórze i w razie skaleczenia dostają się do wnętrza organizmu. W efekcie tego mogą wystąpić zmiany skórne takie jak:wypryski ropneropnie bolesne guzkiczyrakizapalenie mieszków włosowychKiedy gronkowiec złocisty pojawia się u dzieci, daje objawy skórne w postaci liszaja zakaźnego. Jest to zaraźliwa choroba skóry wymagająca górnych dróg oddechowych czy zmiany skórne to nie jedyne objawy gronkowca. Zakażenie nim może skutkować także innymi, niebezpiecznymi chorobami. Gronkowiec złocisty prowadzić może do zatrucia pokarmowego, któremu towarzyszyć będą:mdłościbiegunkapodwyższona temperaturaból brzuchaPowyższych objawów i chorób nie należy lekceważyć. Nieleczone mogą prowadzić do bardzo groźnych powikłań, w tym do sepsy, zapalenia opon mózgowych, zapalenia wsierdzia i złocisty – leczenieW celu zdiagnozowania gronkowca złocistego u pacjenta, należy wykonać badanie tkanki skażonego obszaru, krwi lub moczu. Będzie to skuteczna metoda wykrycia bakterii w organizmie. Jeśli zostanie ona faktycznie zdiagnozowana u chorego, konieczne jest wdrożenie potrzebnego złocistego leczy się antybiotykami. Proces leczenia nie jest jednak prosty, ponieważ bakteria ta jest odporna na nie jest to, aby dbać o swoje zdrowie i przestrzeganie zasad higieny oraz nie dopuścić do zarażenia. Wzmacnianie odporności organizmu, zdrowe odżywianie oraz odpowiednia ilość snu są bardzo istotne i pomagają uniknąć wielu także: Choroba Cushinga – czym się charakteryzuje i jak się ją leczy?Gronkowiec złocisty – czym jest i jak sobie z nim radzić?Gronkowce są patogenami bakteryjnymi, kolonizującymi błony śluzowe i skórę, ale i wywołującymi u ludzi wiele różnych schorzeń. Szacuje się, że nosicielami gronkowca może być nawet 25–30% całej populacji ludzkiej. Jak wykryć gronkowca i czy jest on groźny dla człowieka?Leczenie gronkowca złocistego – najważniejsze badaniaGronkowce są wyjątkowo odporne na działanie temperatury i na antybiotyki. Obecnie znane są 32 gatunki gronkowców, z których 16 powoduje zakażenia u ludzi. Do najczęściej spotykanych należą Staphylococcus epidermidis, Staphylococcus saprophyticus, Staphylococcus lugdunensis, Staphylococcus haemolyticus oraz Staphylococcus aureus, czyli gronkowiec wykryć gronkowca złocistego? Rozpoznania zakażenia gronkowcem dokonuje lekarz na podstawie określonych objawów klinicznych oraz wyników badań mikrobiologicznych, w których wykazano obecność gronkowców w pozyskanym od chorego materiale. Dodatkowo, jeśli chory podejrzewa zatrucie pokarmowe, podejrzany posiłek lub składnik pożywienia można przesłać do pracowni mikrobiologicznej, dla wykrycia toksyny lub szczepu gronkowca, które ją badaniem laboratoryjnym jest posiew materiału pobranego od chorego. Materiał może stanowić krew, plwocina, ropna wydzielina z rany, płyn stawowy, a w przypadku zapalenia piersi – mleko matki. Niekiedy pobiera się kilka próbek z różnych miejsc. Posiew z nosa pozwala na wykrycie nosicielstwa gronkowca. Następnie próbki umieszcza się na pożywce i inkubuje dla oceny wzrostu gronkowca. Jeżeli wynik jest pozytywny, wykonuje się badanie wrażliwości wyizolowanego gronkowca na antybiotyki, tzw. antybiogram. Hodowla materiału trwa zazwyczaj około 24–48 godzin, dostępne są też szybkie testy, które dają wynik już po kilku godzinach. Diagnostyka i leczenie gronkowca złocistego mogą być trudne, gdyż u nosicieli może występować kilka gatunków gronkowca złocisty na skórze, w nosie i gardle – objawyLekarz diagnozuje i wdraża leczenie gronkowca złocistego na podstawie określonych objawów. Zakażenie wywołane przez Staphylococcus aureus może mieć charakter infekcji miejscowej lub uogólnionej. Część chorób wywołują toksyny gronkowcowe. Zakażenia miejscowe występują przede wszystkim wtedy, gdy gronkowiec złocisty wywołuje infekcje skóry i tkanki podskórnej, mogące charakteryzować się obecnością wydzieliny ropnej. Do infekcji tego typu należą czyraki, liszajec, zapalenie mieszków włosowych, ropnie, zapalenie gruczołów potowych i zapalenie gruczołu mlekowego. Rzadziej obserwuje się zapalenia tkanki podskórnej lub zapalenie powięzi. Szczególnie niebezpieczne i zagrażające życiu może być martwicze zapalenie powięzi, które w większości wypadków wymaga pilnej interwencji złocisty wywołuje również bakteryjne zapalenie spojówek, nawracające infekcje dróg oddechowych, zapalenie zatok, ucha środkowego, może powodować ropnie okołomigdałkowe, które wymagać mogą zabiegu można zarazić się gronkowcem? Wystarczy drobne zranienie skóry lub zjedzenie zakażonego pokarmu. Oprócz zakażeń miejscowych Staphylococcus aureus wywołuje zakażenia inwazyjne, do których należą niezwykle niebezpieczna posocznica oraz zapalenie wsierdzia. Zakażenia, najczęściej w następstwie urazu lub zabiegu chirurgicznego, mogą obejmować płuca, narząd ruchu, nerki lub ośrodkowy układ nerwowy. Gronkowiec złocisty jest jednym z kluczowych czynników etiologicznych ostrego pierwotnego zapalenia kości i które wywołują enterotoksyny gronkowca złocistego, są gronkowcowy wstrząs toksyczny, który charakteryzuje się wysoką gorączką, rozlanymi zmianami skórnymi, bólami mięśni, wymiotami i biegunką oraz zatrucia pokarmowe. Jeżeli pacjent ma nawracające bóle głowy w okolicy zatok, częste infekcje migdałków i gardła, na jego skórze pojawiają się trudno gojące się rany lub inne, niepokojące zmiany, powinien rozważyć diagnostykę w kierunku zakażenia Staphylococcus aureus, by w przypadku wyniku dodatniego jak najpilniej wdrożyć odpowiednie gronkowiec jest wyleczalny? Przyczyny i leczenieJak można zarazić się gronkowcem złocistym? Przyczyną zakażenia mogą być nie tylko uszkodzenia skóry czy zjedzenie zakażonego pokarmu, styczność z zakażoną osobą – gronkowiec przenosić się może drogą kropelkową. Bakterię mogą być przenoszone przez naczynia, sztućce, ręczniki itd. Do zakażenia może dojść w warunkach szpitalnych, w oddziałach chirurgicznych, intensywnej terapii i innych. Źródłem zakażenia mogą być wenflony, cewniki i sprzęt medyczny, którego zastosowanie wymagało przerwania ciągłości gronkowca złocistego bywa trudne i polega na stosowaniu odpowiedniego antybiotyku. To czy gronkowiec jest wyleczalny w krótkim czasie, zależy także od tego, czy dany szczep jest metycylinooporny. Jeśli podejrzewasz u siebie zakażenie gronkowcem, wykonaj niezbędne badania lub skonsultuj objawy ze specjalistą na stronie Diagnostyki. Im szybciej wykryjesz przyczynę choroby, tym większa szansa na jej skuteczne objawy i leczenie zakażenia gronkowcem złocistym. Jakie choroby wywołuje gronkowiec i co to jest MRSA?Gronkowce, których nazwa odnosi się do charakterystycznych gron, to powszechnie występujące w naszym środowisku bakterie. Choć statystycznie co trzecia osoba na świecie ma je na powierzchni własnej skóry, w gardle lub w nosie, to większość z nas zupełnie nie zdaje sobie sprawy z ich obecności. Najgroźniejsze z nich są gronkowce złociste. Najłatwiej jest się nimi zarazić podczas pobytu w szpitalu, ale natknąć na nie można się niemal wszędzie. Żyją w powietrzu, glebie, wodzie, pożywieniu i na wielu otaczających nas przedmiotach. Sprawdź, jakie są objawy zakażenia gronkowcem i dowiedz się, jak ograniczyć ryzyko chorób, które może to idealne schronienie dla gronkowców – mimo że większość placówek stara się, by na oddziałach panowały sterylne warunki. Obecność pacjentów z obniżoną odpornością, osób, którym podawane są dożylnie leki lub chorych z otwartymi ranami sprzyja temu, by bakterie te szybko się rozprzestrzeniały i bez przeszkód atakowały kolejne ofiary. Niestety bardzo łatwo możemy się nimi zarazić także w innych miejscach, zwłaszcza, jeśli często korzystamy z miejskich basenów lub siłowni (bakterie mogą pozostawać np. na niezdezynfekowanym sprzęcie treningowym).Jak się można zarazić gronkowcem?Bakterie Staphylococcus, czyli popularne gronkowce, najłatwiej przedostają się do naszego organizmu:drogą kropelkową,poprzez skaleczenie (wnikając do krwiobiegu przez otwarte rany),zjedzenie zakażonego pokarmu,kontakty jest najbardziej podatny na zarażenie gronkowcem?Najprościej zostać zainfekowanym poprzez bezpośredni kontakt z osobą zarażoną gronkowcem lub przedmiotami, z którymi miała styczność (np. klamką czy przyborami toaletowymi), a także podczas stosunków płciowych. Do grup najwyższego ryzyka zalicza się przede wszystkim:osoby z obniżoną odpornością (ze względu na wiek lub chroniczne choroby, nowotwory, po zabiegach szpitalnych, po stosowaniu kroplówki lub cewnikowaniu itp.);pacjentów z otwartymi ranami i skaleczeniami;chorych na łuszczycę lub cierpiących na poważne problemy skórne;osoby odwiedzające szpitale oraz personel medyczny narażony na kontakt z osobami zarażonymi gronkowcem;osoby korzystające z publicznych kąpielisk/pływalni miejskich (bakterie mogą bytować w wodzie).Pod mikroskopem gronkowce przypominają drobne grona. Stąd ich nazwa. Yasser, BY nosicielami gronkowców jest jedna trzecia ludzkości, to bakterie te przez długi czas (a nawet przez wiele lat) mogą nie wywoływać żadnych objawów, przez co trudno je wykryć. Jeśli nasza odporność jest osłabiona, to z powodu zakażenia gronkowcem stajemy się bardziej wrażliwi na wiatr i przeciągi, możemy częściej cierpieć na bóle głowy i odczuwać zmęczenie mimo braku wysiłku. Wiele zależy od tego, jakie miejsca na ciele lub jakie organy zostaną zainfekowane przez gronkowce. W zależności od zakażonego narządu pierwsze objawy infekcji mogą wystąpić nawet w ciągu 2 godzin od kontaktu z gronkowcami, zwłaszcza w przypadku dzieci lub osób, których system immunologiczny nie działa spożyciu produktu spożywczego zakażonego gronkowcem, w którym znajdowały się wytwarzane przez te bakterie enterotoksyny (zwykle w mięsie, nabiale, nieprawidłowo przechowywanych mrożonkach, lodach, deserach itp.) może dochodzić do zatruć pokarmowych, którym towarzyszy wysoka gorączka, nudności i wymioty oraz wahania ciśnienia się wodą zawierającą gronkowce może prowadzić do:nieżytu jelit,biegunek,wymiotów,zakażenia błon śluzowych,pojawienia się zaczerwienionych miejsc na skórze, czyraków, ropni na skórze wywołany przez gronkowca złocistego (MRSA). Gregory Moran, For Disease Control and Prevention/Public DomainJakie narządy atakuje gronkowiec? Jakie choroby może wywoływać?Objawy zakażenia gronkowcem są zależne od tego, do jakiego narządu uda się przeniknąć bakteriom. Jeśli zaatakują:Skórę – gronkowiec skórny (Staphylococcus epidermidis) powoduje wtedy infekcje skórne, czyraki, ropnie, zanokcice (zastrzały paznokci), liszajce, zapalenie tkanki łącznej (cellulitis), zapalenie mieszków włosowych, trądzik narządów płciowych (gronkowiec w pochwie u kobiet wywołuje stany zapalne).Jamę nosowo-gardłową (gronkowce w nosie i w gardle powodują infekcje i ból gardła).Pachy – często u osób, które nadmiernie się pocą (gronkowiec może doprowadzić wtedy do wytworzenia się bolesnego guzka pod pachą, z którego może się sączyć ropa oraz zapalenia gruczołu potowego).Sutki – szczególnie u matek karmiących (gronkowiec może powodować zapalenie gruczołu piersiowego).Oczy – gronkowiec w oku może doprowadzić do zakażenia bakteryjnego, które wywołuje zaczerwienienia, spuchnięcie powiek, nadwrażliwość narządu wzroku na światło oraz grudkowate zmiany w postaci jęczmienia na oku albo – gronkowiec w uchu powoduje silne swędzenie, czasem poważniejsze stany zapalne prowadzące do infekcji bakteryjnych ucha – gronkowiec w zatokach może sprzyjać przewlekłym stanom gronkowce przedostaną się do układu krwionośnego, mogą zaatakować dowolny narząd, powodując poważne infekcje, takie jak:posocznica/sepsa,ropnica,zapalenie wsierdzia,zapalenie płuc,zapalenie szpiku przypadku kobiet w ciąży, które zostaną zainfekowane gronkowcem, istnieje ryzyko zarażenia ich dziecka (jeśli gronkowiec bytuje w drogach rodnych do zakażenia może dojść w trakcie porodu). Podobna sytuacja może mieć miejsce, jeśli bakterie te występują na gruczołach sutkowych. Najczęściej takie przypadki nie są jednak uważane za u noworodków zwykle ma związek z zakażeniami szpitalnymi, do których doszło podczas pobytu ich matek na oddziale położniczym. U niemowląt zaś bakterie te zwykle atakują maluchy cierpiące na atopowe zapalenie skóry lub pojawiają się na skutek powikłań infekcji gronkowca złocistego przybierają specyficzny, złocistożółty kolor. NIAID Staphylococcus epidermidis Bacteria, BY złocisty MRSA – przyczyna wielu zakażeń szpitalnychGronkowce mogą być także niebezpieczne nie tylko dla ludzi, ale także dla zwierząt ( dla psów). Dla człowieka najgroźniejszy jest gronkowiec złocisty (Staphylococcus aureus), którego szczepy przybierają specyficzny, złocistożółty kolor. Bakteria ta bytuje najczęściej w naszym nosie, gardle, na skórze (także przy włosach na głowie), w okolicach szczęki oraz odbytu. Dlaczego tak trudno z nią walczyć?Problem w tym, że bakteria ta jest odporna na działanie antybiotyków i szybko znajduje skuteczny sposób na to, by nowe leki były w starciu z nią zupełnie bezsilne. Na dodatek jest w stanie przetrwać zarówno w warunkach tlenowych, jak i osobom zarażonym gronkowcem złocistym podaje się metycylinę, wankocymycynę lub linezoid (podawany w formie zastrzyków lub dożylnie). Niektórym pacjentom poleca się smarowanie zmienionej chorobowo skóry specjalnym kremem lub stosowanie płynów o właściwościach antyseptycznych. Zdarza się, że zakażenie gronkowcem wymaga nawet kilkutygodniowej mamy zaś do czynienia z MRSA (methicyllin-resistant Staphylococcus aureus), czyli gronkowcem złocistym odpornym na metycylinę, leczenie może być jeszcze większym wyzwaniem. Chorym, którzy zwykle zostali zarażeni podczas pobytu w szpitalu (jedna trzecia wszystkich zakażeń szpitalnych w Polsce dotyczy MRSA), podaje się wtedy dwa razy dziennie wankomycynę i teikoplaninę. Największe zagrożenie zakażeniem gronkowcowym obserwuje się na oddziałach neonatologicznych, oparzeniowych, w salach zabiegowych i na intensywnej szczepów gronkowca złocistego występuje też MSSA (methicillin-sensitive Staphylococcus aureus), który wykazuje wrażliwość na metycylinę i wytwarza penicylinazę, dzięki czemu może być odporny na penicyliny co trzeci człowiek na świecie jest nosicielem gronkowca, to jednak większość ludzi zupełnie nie zdaje sobie z tego sprawy. Bakteria ta przez lata mogą nie wywoływać żadnych objawów. NIH Image Gallery, BY sprawdzić, czy mamy gronkowca?Do metod diagnostycznych, za pomocą których można ustalić obecność gronkowca, zalicza się:badania krwi i moczu,wymazy pobierane z powierzchni skóry lub nosa,badanie próbek tkanek z zakażonego obszaru na obecność bakterii gronkowca,testy diagnostyczne do szybkiego wykrywania gronkowca złocistego MRSA (dostępne na rynku),ewentualne dalsze badania pod kątem antybiotykoodporności konkretnych wyjaśnić, że do rodziny gronkowców należą też tzw. gronkowce koagulazoujemne (czyli takie, które nie wytwarzają unikalny wśród bakterii enzym – koagulazę). Niektóre z nich wchodzą w skład prawidłowej flory bakteryjnej człowieka, pozostałe mogą być chorobotwórcze. Gronkowce koagulazododatnie (np. gronkowiec złocisty Staphylococcus aureus) uważane są za dużo bardziej patogenne niż gronkowce koagulazoujemne (np. gronkowiec naskórkowy _Staphylococcus epidermidi_s, dawniej nazywany gronkowcem białym), które najczęściej atakują pacjentów z obniżoną odpornością (zwykle podczas pobytu w szpitalu) i prowadzą do infekcji skóry, gardła czy spojówek, stopniowo rozprzestrzeniając się na inne uzyskamy pewność, z jakimi gronkowcami mamy do czynienia, musimy pobrać wymazy z nosa czy gardła. Wyniki większości badań można uzyskać po ok. 3-5 dniach. Niektóre szpitale badają wszystkich pacjentów przyjmowanych na oddziały pod kątem obecności gronkowców. Nosiciele bakterii mogą być bez przeszkód hospitalizowani (można im zalecić kurację ograniczającą lub eliminującą obecność gronkowców).Na co warto zwrócić uwagę, by zminimalizować szanse na infekcje wywoływane przez gronkowce?Pamiętaj, że przestrzeganie higieny osobistej, częste mycie rąk (zwłaszcza przed przygotowywaniem posiłków czy po skorzystaniu z toalety) jest jednym z najlepszych sposobów na ograniczenie ryzyka zarażenia się szpitale stosuj się do zaleceń higienicznych – zdezynfekuj dłonie za pomocą płynów antyseptycznych, zmieniaj obuwie Bądź świadomy tego, że personel zobowiązany jest do przestrzegania restrykcyjnych przepisów higienicznych i dbania o to, by zwracać szczególną uwagę na ograniczenie możliwości infekcji zarówno pacjentów, jak i osób odwiedzających ich w ostrożność podczas korzystania z usług kosmetycznych w salonach manicure i pedicure. Zwracaj uwagę na to, czy używane tam przyrządy są właściwie się unikać kontaktu z otwartymi ranami innych osób. Opatruj natychmiast nawet najmniejsze uszkodzenie własnej pościel minimum raz na dwa tygodnie. Oprócz naszego naskórka, roztocza kurzu domowego i drobin potu, łóżka, w których sypiamy to siedliska gronkowca złocistego. Często pierz też piżamę lub odzież, w której kładziesz się używaj przedmiotów osobistych innych osób (ręczników, maszynek do golenia czy szczoteczek do zębów).Jeśli uprawiasz sport, staraj się zawsze brać prysznic po treningu. W przypadku kontaktu z gronkowcem ważne jest, by jak najszybciej zmyć go z powierzchni zabawie z psem koniecznie się umyj. Twój pupil może być nosicielem gronkowca (zgłoś się do weterynarza, jeśli zaobserwujesz u swojego czworonoga suche, czerwone plamy na skórze).Nie zapominaj o tym, by pić wodę (min. 2 l dziennie). To najprostszy sposób na to, by pozbyć się z organizmu chorobotwórczych bakterii!Jeśli standardowe leczenie gronkowca nie przynosi pożądanych rezultatów, warto skorzystać z pomocy natury – zwłaszcza, że bakterie te są coraz bardziej odporne na działanie antybiotyków. Za jeden z najskuteczniejszych niekonwencjonalnych sposobów radzenia sobie z gronkowcem złocistym uznaje się:płukanie gardła roztworem z soli – popularna metoda, która polega na stosowaniu słonych płukanek (pół łyżeczki soli na pół szklanki wody lub naturalnego soku z jarzębiny). Podobny efekt może dać także płukanie nosa sprayem z wodą morską, octem jabłkowym lub nalewką z z mokrej brzozy – wdychanie dymu z kilku brzozowych polan zmoczonych wcześniej w wodzie lub zwykłej deszczówce. Podczas przenikania do naszych dróg oddechowych opary mogą działać drażniąco. Często towarzyszy im specyficzne „szczypanie w gardle” oraz łzawienie oczu. Według Medycyny Wschodu już następnego dnia po zabiegu powinniśmy zacząć odczuwać wyraźna ulgę. W razie potrzeby można powtórzyć wdychanie dymu z z cebuli (ugotowanej w wodzie lub upieczonej i rozgniecionej na miazgę) – owinięte w gazę łuski przykładamy w miejscu powstania zmian skórnych wywołanych przez gronkowca i pozostawiamy na około 4 do 8 godzin, zmieniając je do 3 razy dziennie. Podobne działanie mają też inhalacje ze startej na papkę cebuli (wdychanej kilka razy dziennie).czosnek – ze względu na obecność działającej antyseptycznie allistatyny, dzięki której można zlikwidować gronkowce (stosując okłady, nalewki lub kompresy).suszone goździki – mają właściwości antyseptyczne, wystarczy ssać je kilka razy dziennie, by ograniczyć ból gardła wywołany przez zakażenie eukaliptusowy/olejek lawendowy/olejek z dziurawca zwyczajnego (zewnętrznie na skórę w formie okładów)siemię lniane lub kozieradka (wystarczy przykładać zmielone ziarna lub liście do miejsca, w którym doszło do infekcji)roztwór srebra koloidalnego – może działać biobójczo na 10 najbrudniejszych miejsc wokół CiebieUwaga na bakterie: 10 najbrudniejszych miejsc wokół nasCIEKAWOSTKA!Gronkowcom szkodzi gorąca herbata i kawa? Naukowcy wpadli na ciekawy tropPo przebadaniu ponad 5,5 tys. Amerykanów naukowcom z Uniwersytetu Południowej Karoliny udało się udowodnić, że istnieje związek pomiędzy regularnym piciem gorącej kawy lub herbaty a obniżeniem ryzyka zakażenia gronkowcem złocistym odpornym na metycylinę (MRSA). Okazuje się, że osoby, które często sięgają po te napoje (koniecznie ciepłe) mają o połowę mniejsze szanse na to, że staną się nosicielami gronkowca. Najprawdopodobniej wynika to z tego, że nawyk ten może mieć działanie antybakteryjne i przeciwdziała z USA udało się udowodnić związek pomiędzy regularnym piciem tych napojów a obniżeniem zakażenia gronkowcem odpornym na metycylinę MRSA. Refat Mamutov, 123RFŹródła:„Gatunki Koagulazododatnie rodzaju Staphylococcus – taksonomia, chorobotwórczość”, Zakład Mikrobiologii Farmaceytycznej i Diagnostyki Mikrobiologicznej Uniwersytetu Medycznego w ŁodziUS National Library of Medicine National Institutes of Health NCBIThe evolutionary history of methicillin-resistant Staphylococcus aureus (MRSA), PNAS Proceedings of the National Academy of Sciences of the United States of America

HPEStuY.
  • 2gtygp5wbx.pages.dev/75
  • 2gtygp5wbx.pages.dev/56
  • 2gtygp5wbx.pages.dev/59
  • 2gtygp5wbx.pages.dev/38
  • 2gtygp5wbx.pages.dev/57
  • 2gtygp5wbx.pages.dev/86
  • 2gtygp5wbx.pages.dev/84
  • 2gtygp5wbx.pages.dev/53
  • czy rak gardła jest wyleczalny